در یک ظهر داغ تابستان دختری از بصره آمد (رمان نوجوان237)

راوی که نام واقعی‌اش را نمی‌دانیم و از خودش به‌عنوان کرکس نشسته یاد می‌کند، با دو دوست (پسرعموهایش) در یک کوچه زندگی می‌کنند. مکان وقوع داستان آبادان و زمان آن احتمالا حدود سال‌های 56 یا 57 خورشیدی است. آن‌ها دوستان بسیار خوب و نزدیکی برای همدیگر هستند تا زمانی که مردی با دخترش به عنوان مهمان یکی از اهالی کوچه، از بصره به آنجا می‌آید. هر سه دوست عاشق دختری که همراه مرد است می‌شوند و به‌این‌ترتیب رقابتی تنگاتنگ بر سر عاشقی میان آن‌ها در می‌گیرد و آن دوستی قدیمی جایش را به کشمکش و خشونت و حتی خیانت می‌دهد.
دختر موهایی طلایی و زیبا دارد، موهایی که راوی خیلی اتفاقی متوجه می‌شود که مصنوعی است و آن‌ها احتمالا برای مداوای او به آبادان آمده‌اند. راوی بااین‌حال، عاشق دختر می‌ماند و برای اینکه فکر دختر را از ذهن آن دو رقیب دیگر بیرون کند، به دروغ به آن‌ها می‌گوید دختر علاوه بر موهایش یک دست و یک پایش هم مصنوعی‌اند و به‌این‌ترتیب خودش به‌تنهایی عاشق دختر می‌ماند. اما کرکس نشسته حالا عذاب وجدان گرفته و برای اینکه بار گناهانش را کمی سبک کند همه‌ی ماوقع را می‌نویسد تا به خاک بسپارد، تا آن‌طور که خواهرش گفته خوراک کرم‌های خاکی و سرانجام فراموش شود.
جدیدترین اثر جمشید خانیان، نویسنده‌ی پرافتخار ایرانی، در عین سادگی و جذابیت، از عنصر رازآلودگی و هیجان نیز برخوردار است. سه پسر نوجوان که بهترین دوستان یکدیگرند، با دوراهی سختی روبه‌رو می‌شوند: رسیدن به عشق به بهای خیانت به رفاقتشان یا گذشتن از آن و حفظ رابطه‌ی دوستی بسیار عمیق. نویسنده به‌خوبی خواننده را در این داستان نفس‌گیر و پررازورمز با راوی بی‌نام کتاب همراه می‌کند.