یدالله رویایی (شعر زمان ما12)

رویائی پس از خروج از زندان اولین شعرهای خود را در ۲۲سالگی نوشت و در مجلات آن زمان با نام مستعار «رؤیا» منتشر کرد، و همزمان به تحصیلات خود در رشته حقوق سیاسی در دانشکده‌ی حقوق دانشگاه تهران تا اخذ درجه دکترای حقوق بین‌الملل عمومی ادامه داد؛ و از آن پس، در وزارت دارایی به استخدام درآمد و به‌عنوان ذی‌حساب و سرپرست امور مالی در ادارات و دیگر مراکز دولتی، از جمله وزارت آب و برق، سازمان تلویزیون ملی ایران و… به کار پرداخت.
او از موسسان شرکت انتشاراتی روزن بود. رؤیایی با چند شاعر دیگر، مانیفست «اسپاسمانتالیسم» را منتشر کردند که بعدها به خلق نگرش تازه‌ی شعری با عنوان «شعر حجم» منجر شد.
این کتاب یک جلد از مجموعه‌ی شعر زمان ماست. در این مجموعه شاعرانى چون سیمین بهبهانى، نصرت رحمانى، نادرنادرپور، منوچهر آتشى، سیاوش کسرایى، سیدعلى صالحى و… در وهله‌ى اول در نقد و تحلیلى خطى و زمانى مورد بررسى قرار مى‌گیرند. به معنى دیگر به‌جز چگونگى سرایش شعرها و زبان شعرى، درون‌مایه، جهان‌بینى و تأثیرپذیرى و تأثیرگذارى آنان، ساختار شعرى و فضاهاى ویژه و توانمندى‌هاى شاعرانه و ضعف‌هاى آنان، زمینه‌هاى سیاسى اجتماعى و تبیین و تشریح اشعار و دیدگاه شاعران و منتقدان و محققان در پایان کتاب مورد توجه قرار مىگیرد. طبعا در نقد و بررسى آثار شاعران یادشده، انتظار خواننده‌ى بیشینه‌خواه خلّاق آن است که نگارنده این سطور از نگره و نُرم خود و نه کپى‌بردارى از محقق قبلى، شاعر را در برابرِ دیدگان مخاطبان قرار دهد. بر همین مبنا، در این نوشتار، بازنمون‌هاى تصویرى و بوطیقاى هنجارین و وزن عروضى و موسیقى درونى شعر و سبک فرودین و میانه و فخیم و سنجه‌ها و سمفونى‌هاى رنگین‌کمانى و عقلانیت درونى و بیرونى و کرشمه‌سازى‌هاى هنرمندانه شاعر و همچنین کهن‌شیوگى، میانه میانى و مدرن‌گونگى شاعر هم در کانون نگاهِ نگارنده قرار گرفته است.