مهمان مامان

‌◾ کار بدی کردم که قوم و خویشت را تعارف کردم. اگر چیزی نمی‌گفتم می‌گفتی چشم نداری فامیل ِ مرا ببینی. گذشته از همه‌ی این‌ها، من پشت ِ آن کوه‌ها بزرگ شدم. برای ما بد است. ننگ است که مهمان را بدون ِ شام بفرستیم خانه‌شان. ◽ فکر کردی که تو خانه چه داریم چه نداریم؟ حالا که مهمان تعارف کردی، آقای مهمان‌دوست، که از پشت ِ کوه‌ها آمدی، همین الان می‌روی برنج ِ خوب و روغن و گوشت و هرچه لازم دارم می‌خری می‌آوری. درست می‌کنم می‌گذارم جلوشان. هم تو سرافراز می‌شوی هم من.