سرود یکتاپرستی (فلسفه نماز،تغییر قبله،زبان نماز،نماز وسطی،نماز چیست؟)،(دوره آثار 3)

کتاب‌“سرود یکتاپرستی” مجموعه‌ی‌ چهار گفتار و یک ‌نوشتار است ‌از شهید بهشتی ‌درباره‌ی ‌چیستی ‌و فلسفه‌ی ‌نماز و مسائل‌ مربوط‌ به‌ آن: درباره‌ی ‌روح ‌و نقش ‌“سرود یکتاپرستی”.
اولین‌ گفتار که‌ عنوان ‌“فلسفه‌ی ‌نماز” بر آن‌ گذارده ‌شده، به ‌تجزیه ‌و تحلیل ‌نقش‌ نماز در زندگی‌ فردی ‌و اجتماعی‌ مسلمانان ‌می‌پردازد و با استفاده ‌از بدیهیات ‌فطری، تلاش ‌می‌نماید تا روح ‌منور نماز را چنان ‌بر شنوندگان ‌بنمایاند که ‌آن ‌را به‌‌مثابه ‌سرودی‌ با آهنگ‌ یکتاپرستی‌ بنیوشند و بازتاب ‌آن ‌در جای‌‌جای ‌زندگی‌شان ‌آشکار باشد.
گفتار دوم، از سلسله‌‌مباحث‌ تفسیر قرآن ‌ایشان ‌برگزیده ‌شده ‌و به ‌تفسیر آیات 142 ‌تا 152 سوره‌ی بقره ‌که ‌به ‌مناسبت ‌تغییر قبله‌ی مسلمین‌ از مسجدالاقصی‌ به ‌مسجدالحرام ‌نازل ‌شده ‌است ‌اختصاص ‌دارد. در این‌ گفتار، نخست‌ به ‌زمان ‌و شأن ‌نزول ‌این ‌آیات ‌پرداخته ‌شده ‌است. پس‌ از آن‌ به‌ جنبه‌ی‌ فقهی ‌تعیین ‌قبله ‌و نقش‌ عرف ‌و محاسبات ‌دقیق ‌علمی ‌عطف‌ نظر شده ‌است. محور سوم ‌بحث ‌بر حول‌ نقش ‌اجتماعی ‌و سیاسی ‌تغییر قبله ‌در مرحله‌ای ‌حساس‌ از نهضت‌ اسلام ‌است ‌که ‌در آن‌ نیاز به ‌شفافیت‌ صف‌بندی ‌مسلمانان‌ در مقابل ‌غیرمسلمانان ‌پدیدار می‌شود و در تغییر قبله‌ نمود می‌یابد. چهارمین ‌موضوع ‌مورد بحث، نقش‌ قبله‌ی ‌واحد در یکپارچگی ‌و وحدت‌ کلمه‌ی‌ مسلمانان ‌است.
گفتار سوم، پاسخی ‌است‌ که ‌در زمان‌ تصدی ‌ایشان ‌در مرکز اسلامی‌ هامبورگ‌ به ‌پرسشی ‌درباره‌ی زبان ‌نماز داده ‌شده ‌است. تلاش‌ ایشان ‌در این ‌پاسخ‌گویی‌ بر آن ‌بوده ‌است ‌که ‌با بیانی ‌روان ‌و به‌دور از اصطلاحات ‌فنی ‌فقهی، علت‌ وجوب ‌قرائت ‌نماز به‌ زبان ‌عربی ‌توضیح ‌داده ‌شود.
گفتار چهارم‌ نیز از مباحث‌ تفسیر قرآن‌ ایشان ‌استخراج ‌شده ‌است‌ که ‌به ‌تفسیر آیه‌ی 239 سوره‌ی بقره‌ که ‌درباره‌ی ‌نماز وسطی‌ است‌ اختصاص‌ دارد.
پایان‌‌بخش‌ کتاب ‌حاضر، نوشتاری‌ از آیت‌الله‌ بهشتی ‌است‌ که‌ هم‌زمان ‌با گفتار آغازین‌ این ‌مجموعه ‌نگاشته ‌شده ‌و به‌صورت ‌دومین ‌نشریه‌‌ی مرکز اسلامی‌ هامبورگ‌ منتشر گردیده‌ است. این‌ نوشتار در سال‌ 1347 برای‌ نخستین‌بار با عنوان ‌“نماز چیست؟” در ایران‌ به‌ چاپ‌ رسید.