زندگی گالیله (نمایش نامه)

«بدبخت کشوری که قهرمان نداره... بدبخت کشوری که به قهرمان احتیاج داره...کسی که حقیقت رو نمی‌دونه، فقط نادانه، ولی اون کسی که حقیقت رو می‌دونه و انکار می‌کنه جنایتکاره»
برشت «زندگی گالیله» را در پانزده پرده نوشته و قدرتمندانه یک واقعه‌ی تاریخی را به‌شکلی هنرمندانه و باشکوه به ساحت نمایشنامه آورده تا توسط آن مفاهیم تفکربرانگیز بسیاری را به مخاطب انتقال دهد. برشت در این نمایش آشکارا مخاطب را به عقل و خردورزی دعوت می‌کند. همانند خود گالیله که در دادگاه از حاضران تقاضای به‌کارگرفتن اندکی عقل را تمنا می‌کند!
زمان نمایش به اواخر قرن شانزدهم میلادی برمی‌گردد، زندگی گالیله را از چهل‌وشش‌سالگی در ونیز تا هفتادوشش‌سالگی که به تبعید در فلورانس روزگار می‌گذراند، روایت می‌کند. در این مقطع زمانی وقایع مهم زندگی او به‌خصوص کشف مهمش درباره‌ی منظومه‌ی شمسی که موجب محاکمه در دادگاه تفتیش عقاید و محکومیت به ارتداد شد و ... روایت می‌شود. برشت با استفاده از داستان نه‌تنها به یک واقعه‌ی مهم تاریخی پرداخته بلکه در کنار آن تصویری از اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی زندگی دوران حکومت کلیسا را بازگو می‌کند. در این رهگذر نه‌تنها می‌توان عقاید مارکسیستی برشت را مشاهده کرد بلکه او به‌شکلی کاملا محسوس ناسیونالیسم سوسیالیستی حزب نازی را مورد انتقاد قرار می‌دهد.
زندگی گالیله را برخی پخته‌ترین اثر او نامیده‌اند که یکی از پیچیده‌ترین و انسانی‌ترین شخصیت‌های خلق شده ادبیات نمایشی را در آن شاهد هستیم؛ روایتی ازلی و ابدی از مصائب زیستن نوابغ در جوامع استبدادی.