زندگی بر محور حقیقت

ده دلیل برای اینکه ما درباره‌ی جهان اشتباه فکر می‌کنیم و چرا اتفاقات جهان از آنچه به‌نظر می‌رسند بهترند.
فرقی نمی‌کند کجای این شهر، این کشور یا این دنیا زندگی می‌کنیم؛ آنقدر درگیر کار، مشغله و روزمرگی‌ها شده‌ایم که خیلی‌هایمان معنای زندگی را فراموش کرده‌ایم، اصلا حقیقتِ زندگی چیست؟ آن چیزی که آن را “معضلات” خطاب می‌کنیم، همچون پرده‌ای است میان چشمان ما و حقیقتِ دنیا.
صبح پیش‌از آنکه چشم‌مان به آفتابِ زردرنگ صبحگاهی بیفتد، معضلات را با قیافه‌ی نحسش می‌بینیم که منتظر است تا زودتر از هرکس دیگری به ما سلام کند. این، نشاطِ صبحگاهی‌مان است! اوضاع در طول روز چقدر فرق دارد؟ هیچ. پای صحبت‌های دوروبری‌هایمان که می‌نشینیم چیزی جز اخبار بد نمی‌شنویم! به‌راستی چند نفر در پاسخ به این سؤال کلیشه‌ای “چه خبر؟” خبرهای خوب به شما می‌دهند؟ دوستان از مشکلات خانه و معیشت‌شان برای شما می‌گویند، همکاران‌تان از بحران‌های اقتصادی و سیاسی صحبت می‌کنند، به جد تأکید دارند که اوضاع کار چقدر بد شده است...
پس خبرهای خوب کجا هستند؟ از شما فراری هستند؟ یا دنیا تا این اندازه در منجلاب است؟ پس این‌همه پیشرفت در فناوری، علم، سطح سواد بشر و ارتقای فرهنگی هیچ نتیجه‌ای نداشته؟ تناقض عجیبی نیست؟ هیچ از خودتان پرسیده‌اید چرا همیشه اخبار بد جلوی روی‌تان سبز می‌شوند؟ احتمالا نه!
شاید هم با خود می‌گویید: من چقدر آدم بدشانسی‌ام که زندگی‌ام پُر از معضل است! حتی ممکن است گلایه‌تان را پیش خدا ببرید و از این زندگیِ سخت شکوه کنید!؟
اما چطور؟ متأسفم که این را می‌گویم ولی حقیقتِ زندگی این دنیا را درک نکرده‌اید. یا اگر هم به‌دنبال این حقیقت هستید، منابع درستی را برای ادراک این حقیقت انتخاب نکرده‌اید.
چقدر درباره‌ی این دنیا می‌دانید؟ می‌دانید چند نفر سالیانه بر اثر زلزله، سیل یا توفان از دنیا می‌روند؟ فکر نمی‌کنم آمار کشور خودتان را هم بدانید. می دانید نرخ گرسنه‌های شرقی‌ترین روستای کنیا چقدر است؟ بعید می‌دانم حتی بدانید همسایه‌تان گرسنه به خواب رفته یا با شکمی سیر!