ریتم در موسیقی

شکل اولیه ریتم ابتدا از روى حرکت پاى انسان و حیوان بدست آمد اما امروزه از تمامى اشیاء و امکانات در زمینه آن بهره‌گیری می‌شود و به‌طورى پیچیده، در فرهنگ سرزمین‌ها ریشه مى‌دواند.
از ابتداى تاریخ همواره ریتم، فرم و نظم‌دهنده حرکات انسانی بوده است. در آیین‌هاى اولیه نیز براى به ثمر رسیدن محصول، خشنودى ذهنیت‌هاى مجهول، مبارزه و قهر و آشتی‌ها از حرکات موزون شاد استفاده می‌شده است.
در قرن بیستم با شناخت عمیق‌تر ریتم، استفاده‌هاى بهترى از آن می‌شود. در کشورهاى غریب، ریتم وارد عادات انسانی کودکان می‌شود و در رشد جسمى و پایه‌ریزى برنامه‌هاى ذهنی آینده کودک از آن بهره‌هاى مفیدى گرفته می‌شود چرا که پدیده ارزشمند ریتم، تمامى جریان‌هاى زندگى را در برمی‌گیرد و هماهنگ ساختن ذهن و بدن با ریتمى منظم، تأثیرى عمیق در رشد جسمى و روحى انسان دارد.
هر نوع حرکت بدنی‌ و تکان دادن دست، سر و پا همراه با موسیقى، امروز عنوان رقص به خود گرفته است. همگى ابزار و آالت ریتمیک نیز از دیرباز به جزئى از آلات موسیقى تبدیل شده‌اند، هماهنگى ضربات این آلات با حرکات ریتمیک بدنی، به دلایلى که گفته شد در جوامع مختلف، از ارزش خاص برخوردار است.
در ایران دو فرهنگ موسیقى و ریتم از قدمت کوتاهى برخوردار است. در زمان‌هاى گذشته ابتدا تجمع و حرکات دراویش همراه با ساز و دف، عنوان رقص سماع به خود گرفت. اما در حقیقت رقص با مفهوم جزئی‌تر خود، در دوره معاصر شکل یافته است.

شکل اولیه ریتم ابتدا از روى حرکت پاى انسان و حیوان بدست آمد اما امروزه از تمامى اشیاء و امکانات در زمینه آن بهره‌گیری می‌شود و به‌طورى پیچیده، در فرهنگ سرزمین‌ها ریشه مى‌دواند.
از ابتداى تاریخ همواره ریتم، فرم و نظم‌دهنده حرکات انسانی بوده است. در آیین‌هاى اولیه نیز براى به ثمر رسیدن محصول، خشنودى ذهنیت‌هاى مجهول، مبارزه و قهر و آشتی‌ها از حرکات موزون شاد استفاده می‌شده است.
در قرن بیستم با شناخت عمیق‌تر ریتم، استفاده‌هاى بهترى از آن می‌شود. در کشورهاى غریب، ریتم وارد عادات انسانی کودکان می‌شود و در رشد جسمى و پایه‌ریزى برنامه‌هاى ذهنی آینده کودک از آن بهره‌هاى مفیدى گرفته می‌شود چرا که پدیده ارزشمند ریتم، تمامى جریان‌هاى زندگى را در برمی‌گیرد و هماهنگ ساختن ذهن و بدن با ریتمى منظم، تأثیرى عمیق در رشد جسمى و روحى انسان دارد.
هر نوع حرکت بدنی‌ و تکان دادن دست، سر و پا همراه با موسیقى، امروز عنوان رقص به خود گرفته است. همگى ابزار و آالت ریتمیک نیز از دیرباز به جزئى از آلات موسیقى تبدیل شده‌اند، هماهنگى ضربات این آلات با حرکات ریتمیک بدنی، به دلایلى که گفته شد در جوامع مختلف، از ارزش خاص برخوردار است.
در ایران دو فرهنگ موسیقى و ریتم از قدمت کوتاهى برخوردار است. در زمان‌هاى گذشته ابتدا تجمع و حرکات دراویش همراه با ساز و دف، عنوان رقص سماع به خود گرفت. اما در حقیقت رقص با مفهوم جزئی‌تر خود، در دوره معاصر شکل یافته است.