دیوانگان ثروت ساز:چگونه نترسیم و سوار قطار وحشت کارآفرینی شویم؟ (ثروتمندان خودساخته)

راست‌اش را بخواهید همیشه عاشق کارهایی می‌شدم که خارج از چارچوب سنتی بود. نقشه‌های دیگری برای پیشرفت در زندگی‌ام کشیده بودم و کارکردن برای بقیه، جایی در این نقشه‌های من نداشت. ولی پدرم در کلِ زندگی‌ام داشت برای انجام این برنامه آماده‌ام می‌کرد و بالاخره با وجود روحیه‌ی سرکشی که داشتم، افتادم در راهی که او می‌خواست. در آن تابستان، آخرین چیزی که منتظرش بودم، چیزی غیرمنتظره بود.
در یک بعد از ظهر گرم، یکی از دوستان خوب‌ام زنگ زد و پیشنهادی به‌شدت وسوسه‌انگیز داد: «برادرم فیلم کرایه کرده و مشتاق است ببیندش. به نظرش فیلم معرکه‌ایست. کل رفقا را دعوت کرده بیایند این فیلم را ببینیم. حتی پیتزا و یک بطری نوشیدنی هم سفارش داده.» نوشیدنی، پیتزا و یک فیلم معرکه؟ هجده سا‌ل‌ام بودم و این موضوع برای‌ام یک خوشی بزرگ محسوب می‌شد. به دوست‌ام گفتم روی من حساب کن.

برای آن شب دوستانه، تیپ زدم و رفتم خانه‌ی دوست‌ام. همان‌طور که گفته بود، هم پیتزا تدارک دیده بود؛ هم نوشیدنی. ولی فیلم چه‌طور بود؟ به‌هیچ‌وجه آن چیزی نبود که انتظار داشتم. با این حال شگفت‌زده‌ام کرد و بیست دقیقه‌ای نمی‌توانستم چشم از آن بردارم. وقتی تمام شد، نگاهی انداختم به اتاق و دیدم که دوستان‌ام بدون هیچ احساسی زل زده‌اند به صفحه‌ی تلویزیون و مشخص بود آن‌ها هم توقع برنامه‌ی متفاوتی داشتند. ولی با اینکه به نظر می‌رسید آن فیلم هیچ تاثیری روی آن‌ها نگذاشته، من فکر کردم آن برنامه معرکه بوده!
آن فیلم مربوط به شرکتی بود که پیشنهاد می‌کرد سیستم‌های فیلتراسیون آب خانگی را به‌صورت عمده بخرید و بعد، به قیمت خرده‌فروشی بفروشید و سود کنید. آن برنامه واقعا شانسی بود برای حضور در دنیای کسب‌وکار.
با خودم فکر کردم، یک لحظه صبر کن. من که می‌توانم این کار را بکنم. دقیقا راستِ کارِ من بود. طرفداری از یک چیز با ارزش؟ سودکردن؟ مسوولیت‌پذیری؟ انجام‌دادن کار متفاوت؟