دیدار در پاییز

امروز دیگر بهتر از همیشه معنی برخی از جملات را در زندگی درک می کنم «به اجبار نمی توان خود را در هیچ قلبی جا کرد» و می فهمم که نتیجه چنین اجباری چروک و خمیده شدن است.

پس نمی خواهم با ماندن در خاطرات دیروز و یا دل بستن به آینده ای نیامده امروز را از دست بدهم. اگر لازم باشد بارها و بارها زندگی ام را می آزمایم تا به آنچه باید برسم... حتی اگر نامش خوشبختی نباشد. . .

بدون تردید همه ما تجاربی داشته‏ ایم و به مسائل زیادی فکر کرده‏ ایم، اما آن کسى موفق است که درست و به موقع به این رازِ زندگى پى ببرد که: زندگى گذشتن از مانع یا فتح قله‏ اى کوچک یا بزرگ نیست. زندگى شاید همین موانع و سختى‏ هایى است که هر روز با آنها سر و کار داریم و آرزو مى‏ کنیم که این یکى نیز به طریقى بگذرد تا به آن مرحله زیبا و دلپذیر برسیم. زندگى همه مسیرى است که طى مى‏ کنیم و نه این که چشم به انتهاى راه بدوزیم که روزى بر ما نمایان خواهد شد.

برنده و موفق آن کسى است که به موقع به این راز دست یابد و بتواند آن را به کار بندد. آن وقت هر لحظه از سختى‏ ها هم معنایى تازه مى‏ یابد و منجر به حسى خوشایند مى‏ گردد.

قصه «دیدار در پاییز» نیز شامل تجربه‏ هاى مکررِ قهرمان داستان است که هر بار با این تصور که به اندازه لازم کسب تجربه کرده، وارد مرحله‏ اى تازه مى‏ شود و رابطه‏ اى دیگر را مى‏ آزماید: یا از سرِ اجبار و یا به دلخواه! تا شاید به آن نیکبختى دست یابد.