دو زن

این کتاب داستان چزیرّا، زنی بیوه، و دختر نوجوانش روزا را روایت می‌کند که برای فرار از جنگ و بمباران رم، راهی روستایی دورافتاده می‌شوند. آن‌ها امیدوارند که در دل طبیعت از هیاهوی جنگ در امان بمانند؛ اما جنگ، بی‌رحم‌تر از آن است که کسی را رها کند. در مسیر زندگی‌شان، با چهره‌ی خشن فقر، بی‌پناهی و خشونت عریان جنگ روبه‌رو می‌شوند. موراویا در این رمان تصویری تلخ اما بسیار انسانی از زنانگی، مادرانگی و تلاش برای بقا به دست می‌دهد. چزیرّا همه‌ی توانش را به کار می‌گیرد تا دخترش را سالم و امیدوار نگه دارد، اما تراژدی بزرگ سرنوشت آن‌ها را در بر می‌گیرد. این رمان نه‌فقط یک اثر ضدجنگ است، بلکه بازتابی از شکنندگی انسان و درعین‌حال، قدرت و ایستادگی اوست.