دوره آثار18 (حزب جمهوری اسلامی (مواضع تفصیلی))

دکتر بهشتی حزب را معبد مى‏نامید و این بدان معناست که از دیدگاه وى، تلاش حزبى در زمره‌ی عبادات است. اگر عبادت را بر دو پایه‌ی نظر و عمل استوار بدانیم، هرکس که در حزبى که داعیه‌ی اسلام‏مدارى دارد عضویت و مشارکت دارد، باید بتواند میان مبانى نظرى که بدان باور دارد و عمل اجتماعى‏اى که بدان مشغول است، رابطه‏اى منطقى و سازگار به‏وجود بیاورد. زندگى آیت‏الله دکتر بهشتى خود نمونه‏اى بارز از چنین سازگارى میان میدان نظر و میدان عمل است و کارنامه‌ی وى در حزب جمهورى اسلامى، یکى از نقاط اوج آن به‌شمار مى‏رود.
بر همین اساس بود که در سال ۱۳۵۹، زمانى که حوادث کوچک و بزرگ در سراسر کشور رخ می‏داد و اساس ادامه حیات نظام نوپاى جمهورى اسلامى زیر سؤال بود، پس از پایان کار شوراى انقلاب اسلامى، تصمیم به کناره‏گیرى از مناصب اجرایى گرفت تا نیمى از وقت خود را صرف ادامه‌ی مطالعات بنیادینى که سال‌ها پیش در مرکز تحقیقات اسلامى دنبال مى‏کرد نماید، و نیمى دیگر را به سروسامان‌دادن به حزبى که سخت نیازمند چنین کارى بود بپردازد.
مباحثات مربوط به مواضع حزب بیشتر در جلساتى که با شرکت بنیانگذاران حزب تشکیل مى‏شد انجام مى‏گرفت و با تقسیم کارى که صورت گرفته بود، به کار تدوین مواضع پرداخته مى‏شد. هنگامی‌که کلاس‏هاى مواضع تفصیلى حزب به‏صورت جلسات هفتگى و با شرکت اعضایى که از سراسر کشور مشتاقانه در آن شرکت مى‏کردند، با درس‏گفتارهاى آیت‏الله دکتر بهشتى، آغاز شد. شهادت مظلومانه آیت‏الله دکتر بهشتى و بیش از هفتاد نفر از یاران برجسته امام و انقلاب در هفتم تیر ماه سال ۱۳۶۰، این مباحث ارزشمند را ناتمام گذاشت.
آنچه در این کتاب مى‏خوانید، متن کامل و ویرایش‌شده‌ی آن یازده درس‌گفتار است. خوشبختانه با تلاشى که صورت گرفت، همه‌ی نوارها به‌دقت با متون تطبیق داده شد و با زحمات بسیارى که براى ویرایش آن صورت گرفت، به‏صورتى که ملاحظه مى‏شود، درآمد.