دختری با هفت اسم (فرار از کره شمالی)

نامزد جایزه‌ی بهترین اتوبیوگرافی سال 2015 گودریدز
نوشته‌ی هیئون سئو لی
داستانی که می‌گویم برای افرادی مثل من که در کره‌ی شمالی به‌دنیا آمده و از آن فرار کرده‌اند داستان عجیبی نیست. اما می‌توانم تأثیرش را در افراد حاضر در این همایش ببینم. شوکه شده‌اند. احتمالا از خودشان می‌پرسند چرا هنوز چنین کشوری در دنیا وجود دارد.
شاید درک این واقعیت برای‌شان سخت‌تر هم باشد که من چطور هنوز عاشق کشورم هستم و دلم برایش تنگ شده، برای کوه‌های برفی‌اش، برای بوی نفت سفید و زغا‌ل‌سنگ، برای دوران بچگی‌ام، آغوش امن پدرم و خوابیدن کف زمین‌های گرم. درست است که زندگی جدیدم راحت است، اما هنوز هم دختری هستم اهل هیسان که آرزو دارد همراه خانواده‌اش در رستوران موردِ علاقه‌شان نودل بخورد. دلم برای دوچرخه‌ام تنگ شده، و برای منظره‌ی رودخانه‌ای که به چین می‌رود.
ترک‌کردن کره‌ی شمالی به ترک‌کردن هیچ کشوری شباهت ندارد. بیشتر شبیه رفتن از جهانی دیگر است. هرچقدر هم از آن دور شوم، باز هم جاذبه‌اش رهایم نخواهد کرد.