تکرار

پیتر هاندکه جهانی از آثار ادبی ابسورد، مینیمال و سبک رمان نو را در ذهن دارد که عصاره‌ی همه‌ی آن‌ها را می‌توان در آثار او به‌ویژه در تکرار یافت. تکرار شیفته می‌کند و می‌راند؛ با خواننده می‌ستیزد و از او می‌گریزد؛ همچون موجودی زنده پیش چشم مخاطب رنج می‌کشد و رنج می‌دهد؛ سیاهچالی است که مخاطب را در خود اسیر و ذهن او را روشن می‌کند و چنان درخشان است که چشم را خیره می‌کند؛ آن‌سان که همه‌چیز و هیچ‌چیز را در آن می‌توان و نمی‌توان دید.