اعتماد به نفس (برای اعتماد به نفس بیشتر قدم بردار!)

از احساس بی عیب و نقص بودن دوری کن!

این فکر کامل بودن در تمام امور زندگی، حس رضایت و خوشبختی را به یغما برده، همیشه می خواهی کامل ترین، بهترین، شیک ترین، زیباترین، پولدارترین، هنری ترین و… باشی! و اگر نشوی چه اتفاقی می افتد. فاجعه و وحشتناک است و این برای تو شده یک اصل و اجبار روانی! لنگرگاه انتظارات را به سقف آسمان بستی و این تفکر آغاز نارضایتی توست، شاید در ظاهر، این جملات به تو اعتماد به نفس بدهد، اما جنسش از نوع کاذب است. می خواهی پرحجم و پرکالری باشی اما نمی توانی! همیشه می خواهی تمام کارهایت، زیباترین و بهترین باشد، اما نمی شود؛ می خواهی که واژه ها برایت رقص افشانی کنند، اما نمی شود؛ می خواهی احساسات همیشه کنار کشتی نوح پهلو بگیرند، جور در نمی آید، می خواهی طبیعت را با خود هماهنگ کنی، احساس حماقت به تو دست می دهد. می خواهی خالق خیلی از امور باشی، اما ظرفیت جواب نمی دهد. اصلا نمی شود کامل بود، نمی شود نمره بیست در همه شرایط زندگی گرفت! حس نارضایتی شدیدی در تو حکومت می کند، گله مندی، پر از شکایت می شوی، هرجا می نشینی، آه و ناله می کنی، با این حال و روز، هیچ گاه از هیچ چیز رضایت کامل نداری! به جای اینکه دست از گام های ذهنی و فانتزی برداری، مدام پشت سر هم، همه چیز را محکوم می کنی، اما آهسته آهسته حال خودت خراب می شود، چون نمی توانی شبیه ذهنیاتت رفتار کنی و به نتیجه برسی، پر از سرزنش، تحقیر و توهین به کودک درونت می شوی، عصبی می شوی، خودخوری می کنی، در ذهنت جنگی برپا می کنی، سخت گیر می شوی، مو را از ماست می کشی به خیال پر از ازدحام نظمی! درگیر وسواس ذهنی می شوی، یک فکر و احساس را ده ها بار نشخوار می کنی و کم کم ذهنت پر از فکرهایی می شود که به ظاهر زیبا هستند و…