کتاب چگونه درهای خوش شانسی را به روی خود بگشاییم (راهنمایی عالی برای کمک به تغییر در بخت و اقبالتان، با شیرین ترین کاربرد در زندگی روزانه) نوشته ی آلبرت. اچ. زدکار است به ترجمه نفیسه تنکابنی و چاپ انتشارات نسل نو اندیش. کتاب پیش رو به دور از خرافات و مطالب غیر علمی چگونگی دست یابی به خوش شانسی را از طریق ارتقای وجوه شخصیتی و کسب هشیاری و توانایی برای بهره گیری از فرصت هایی که زندگی در اختیار می گذارد و اغلب به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه نادیده گرفته می شوند مورد بحث قرار داده است. نویسنده این اثر اعتقاد دارد که خوش شانسی ذهنیتی قابل کسب است و همه افراد می توانند بخت و اقبال خود را تغییر دهند، تنها کافی است راهی متفاوت را در پیش بگیرند، راهی که آلبرت. اچ. زدکار چگونگی طی کردن آن را بررسی کرده است.

هرگاه در موقعیتی قرار می گیریم که باید بیش از پذیرش شانس آن را ارزیابی کنیم علاوه بر غلبه بر احساس کسالت، باید اضطراب و نگرانی های خود را نیز تحت کنترل درآوریم، زیرا اضطراب که به طور طبیعی از نوعی احساس ناامنی ناشی می شود، به صورت غیر مستقیم ما را به سوی بدشانسی سوق می دهد. قبلا اشاره کردیم که تشویش و نگرانی، رشته شانس را پاره می کند و مانع جذب خوش شانسی می شود. اما این فقط بخشی از تهدیدهای آن محسوب می شود. هنگامی که در معرض یک شانس مطلوب قرار می گیریم، اضطراب درونی ما موجب می شود تا به خطرات و زیان هایی فکر کنیم که اصلا وجود خارجی ندارند. در نتیجه آن شانس مطلوب را به راحتی از دست می دهیم. شکسپیر در جایی می گوید: «ترس های خیالی چه بر سر شما می آورند که یک بوته خشک در جنگل را یک خرس می بینید؟» تخیلاتی که دستخوش هراس و نگرانی می شوند دنیا را از خرس هایی پر می کنند که وجود خارجی ندارند. فردی که همیشه اضطراب دارد، همواره خطرات احتمالی زندگی را بزرگ تر جلوه می دهد. از این رو قدرت تشخیص خود را از دست می دهد و نمی تواند در میان بلاتکلیفی های زندگی انتخاب های درستی داشته باشد. وقتی این افراد در برابر موقعیت های امیدبخش هم قرار می گیرند، دچار تردید می شوند و به فکر فرو می روند. سپس یک قدم به عقب برمی دارند تاجایی که فرصتشان تمام می شود و چندی بعد در نهایت افسوس، فرد دیگری را در حال بهره مندی از شانسی می بینند که سهم آن ها بوده است.

درواقع اضطراب علاوه بر اینکه خوش شانسی را دفع می کند، موجب جذب بدشانسی های بی چون و چرا نیز می شود، زیرا توجه ما را به خطرات خیالی و غیرواقعی معطوف می کند و حواس ما را از آنچه واقعا وجود دارد منحرف می کند. نحوه شناسایی و محافظت در برابر تهدیدات یک ذهن مشوش موضوع مهمی است که در فرایند جذب شانس باید به آن توجه کرد.