کتاب نه مرگ، نه ترس، اثر تیک نات هان است به ترجمه مسیحا برزگر و چاپ انتشارات بهار سبز.

اثر پیش رو به قلم عارف نام آشنای شرق و بشارت دهنده عشق و صلح به نگارش درآمده است. او در این کتاب خواننده را به خودآگاهی، شکوفایی درون، عشق ورزی و مواجهه با مرگ هدایت می کند. آن چه تیک نات هان به نگارش درآورده فرد به نگرشی نو از وجود خویشتن و زندگی اش می رساند و راهی می گشاید تا حقیقت وجودی خود را دریابد. این کتاب کمک می کند تا بر ترس ناشی از فکر مرگ غلبه شود و فارغ از این ترس زندگی آزادانه تر و پر نشاط ترین رقم بخورد. مخاطب این کتاب در خلال مطالب آن به آرامش و سکون ذهنی نائل می شود و از احساسات ناگوار رهایی می یابد.

همه ی ما ناپایندگی چیزها و دگرگونی را می فهمیم، اما این فهم، فهمی حقیقی و درست نیست. فهم ما، به تنهایی، ما را به رهایی نمی رساند و روشن مان نمی سازد. ما باید ژرف نگری را تمرین کنیم. اگر ژرف بنگریم و حقیقت ناپایندگی را مشاهده کنیم، آنگاه ناپایندگی و دگرگونی به بخشی از وجود ما تبدیل خواهد شد. باید ناپایندگی و دگرگونی را به متن زندگی روزانه مان بکشانیم. باید بصیرت نسبت به ناپایندگی و دگرگونی، ملکه ی وجودمان شود تا بتوانیم آن را در تمامی لحظات مان زندگی کنیم. اگر ناپایندگی را به متن مراقبه های خویش تبدیل کنیم، همه زندگی مان تحت تاثیر معجزه آسای آن قرار خواهد گرفت. ناپایندگی و دگرگونی، با تمرین و ممارست، به کلیدی برای گشودن در واقعیت تبدیل می شود.

ما نمی توانیم دریچه ی بصیرت نسبت به ناپایندگی و دگرگونی را برای لحظه ای باز کنیم و آنگاه آن را ببندیم و همه چیز را دوباره ثابت و تغییر ناپذیر تلقی کنیم. ما گاهی با کودکان خود چنان رفتار می کنیم که گویی آن ها تا آخر عمر قرار است در خانه بمانند و با ما زندگی کنند. ما اصلا به این نمی اندیشیم که، ظرف چهار پنج سال آینده، آن ها از ما جدا شده و خانواده ی مستقل خود را ایجاد خواهند کرد. این گونه است که ما قدر لحظاتی را که با فرزندان مان می گذرانیم، درک نمی کنیم.

خانواده های بسیاری را می شناسم که فرزندان شان در سنین هجده نوزده سالگی آن ها را ترک کرده و خانواده ی خود تشکیل داده اند. فرزندان از پدر و مادرشان جدا می شوند و پدر و مادرها از این بابت غصه می خورند. اما همین پدر و مادرها، هنگامی که با فرزندان شان زندگی می کردند، قدر لحظات همیشه با هم بودن را نمی دانستند. این مطلب در مورد زن و شوهرها نیز صدق می کند. تو گمان می کنی که همسرت همیشه زنده خواهد بود. اما چقدر مطمئنی که تا آخر عمر شاهد زندگی همسرت خواهی بود؟