وزیری
شمیز
290
9789641215301
10
1398
414
101895
600000
(نمایشنامه)
کتاب مقدمه بر تئاتر: اثر اورلی هولتن است با ترجمه ی محبوبه مهاجر و چاپ انتشارات سروش.
در این کتاب نویسنده به تجزیه عناصر تئاتر به صورت جداگانه پرداخته و در هر فصل به صورت کلی توضیحاتی در مورد عناصر تجزیه (زبان تئاتر، کارگردان، فضای تئاتر و…) ارائه می دهد. کتاب حاضر به سوالات عمده ای نظیر تئاتر چیست؟ کار تئاتر چیست؟ تماشاگر چه انتظاراتی از تئاتر باید داشته باشد؟ و… پاسخ داده است. تئاتر هم مانند هنرهای دیگر تلاش می کند تا پیام هایی را به گوش مخاطب برساند و با بیننده تعامل برقرار کند. بازیگر به کمک مطالعه این کتاب می تواند نقش خود را به شکل موثرتری ایفا کند.
کارگردان تئاتر، سازمان دهنده کاری بسیار پیچیده است؛ او هنرمند راهنمایی است که بازیگر، متن نمایش، صحنه پردازی، لباس، نور، وسایل صحنه و آثار صوتی را جمع کرده و از آنها تجربه ای تئاتری برای تماشاگر می آفریند. بدین لحاظ کارگردان باید از ویژگی های شخصی و حرفه ای بسیاری برخوردار باشد. بدیهی است که کارگردان باید تئاتر را سخت دوست بدارد زیرا مجبور است ساعت های مدیدی را صرف تدارک مقدمات، مذاکره و مشاوره با همکاران، آزمون بازیگران و تمرین کند، علاوه بر ساعاتی که دور از کار نمایش مشغول فکر کردن و نگران و به خیال خود مشغول استراحت است. او باید کسی باشد که با دیگران راه بیاید زیرا باید با اشخاص بسیاری کار کرده و همکاری تمام آنها را جلب کند. کارگردان باید شخص حساسی نسبت به سرشت آدمی باشد و آن را بشناسد، زیرا نه تنها باید شخصیت های نمایش را بشناسد، بلکه باید بداند چگونه با بازیگران مختلف برخورد کند و از هر یک بهترین بازی را ارائه دهد. او باید نه تنها با تئاتر و ادبیات نمایشی بلکه با سایر هنرها نیز آشنا شده زیرا ممکن است لازم باشد که رقص یا آواز خوانی بیاموزد و لازم است عناصر پیکر تراشی و ترکیب تصویری را در کار روزانه خود به کار گیرد. سرانجام آنکه باید مخزن بزرگی از دانستنیهای متفرقه چون شمشیر بازی یا جنگ تن به تن، رژه رفتن، همچنین آداب و رسوم و شعائر سایر فرهنگ ها و سایر ادوار تاریخ باشد.
کارگردان کرارا با رهبر ارکستر مقایسه شده است به این اعتبار که بسیاری از عناصر جداگانه را برای ایجاد اثری هنری که اجرا باشد وحدت می دهد. البته درست است که او متن نمایش یا دفتر نت را بررسی و مطالعه و تفسیر کرده و به بازیگران تمرین می دهد تا برای اجرای نهایی آماده شوند، ولی یک فرق مهم در کار است. رهبر ارکستر، ضمن اجرای موسیقی با چوب به دست خود در مقابل ارکستر ایستاده و دست کم تا حدودی بر اجرای موسیقی نظارت می کند.
