وزیری
شمیز
204
9786222434786
1
1401-04-13
1399
309
105656
1460000
(مدیریت کیفیت فراگیر،مدیریت صنعتی ژاپن،به همراه گزارشی جامع از طرح های اجرا شده)
کتاب مدیریت ژاپنی (کایزن): اثر محسن گل پور است به چاپ انتشارات آرمان رشد.
کایزن یک واژه ی ژاپنی به مفهوم رویکرد نگرشی در جهت تغییر در نگاه و باور است، تا با تغییر در خود و پیرامون خود به دنبال بهبود مستمر باشیم. هدف اصلی کتاب تغییر مداوم و مکرر بر روی پدیده ها به منظور بهبود و کسب شرایط مطلوب است. کتاب به بررسی و تحلیل تمدن و توسعه ژاپن (تحول در نگرش و تغییر برای بهبود، به شکل فرهنگ در میان ژاپنی ها فراگیر شده است) می پردازد. این اثر با اتخاذ رویکردها و نگاهی نو به مسائل درصدد بهبود مستمر چه در زمینه ی شخصی و چه سازمانی بر می آید تا گام هایی را برای دستیابی به تحولات و دگرگونی های بزرگ که منشا اصلی آن درون خود ما می باشد، برداریم.
با فرارسیدن سال 1945 میلادی و پایان جنگ جهانی دوم، باز هم حکومت دموکراتیک در ژاپن شکل می گیرد و مردم در پی آسیب هایی که از کشورهای بیگانه به میهنشان وارد می شود، به این نتیجه می رسند که برای حفظ کشورشان باید همان تفکرات شکل گرفته در دوران توکوگاوا را ادامه دهند.
امروزه حکومت توکوگاوا، به خاطر آنکه توانست بستری برای مشارکت و همکاری همه اقشار جامعه در سازندگی ملی ایجاد کند، یک سنبل ارزشمند اقتصادی و معنوی به شمار می رود. در واقع دست آورد اصلی این حکومت، آگاه سازی مردم از دارایی های ایشان و استفاده از توانایی های موجود در همه اقشار در مسیر آبادانی جامعه بود. حکومت توکوگاوا به خوبی درک کرده بود که نخبه ها و استعدادهای درخشان بخش محدودی از جامعه را تشکیل می دهند و شاید 1% جامعه را نیز در بر نگیرند؛ پس برای گام برداشتن در مسیر توسعه باید همه افراد جامعه راسهیم کرد.
راجع به پیشرفت های این کشور و دخالت نظام حاکم در آن، همین یک جمله کافی است که «ژاپنی را ژاپنی ها ساختند، نه یک فرد یا دولت خاص». البته حمایت ها و تشویق های دولت، علاوه بر آنکه چنین شیوه ی عالمانه ای برای درگیر ساختن فکر و نیروی عموم جامعه رقم زده بود، به خودی خود نیز نقش راهبری و هدایت فعالیت های جامعه را ایفا می کرد؛ دولت از مردم می خواست تا برای بهتر شدن اوضاع جامعه، فکر کنند و پیشنهاد بدهند.
این همان شیوه مدیریت کایزن است که نخستین بار بر مبنای پیشنهادهای عمومی در ژاپن به اجرا رسید و در حال حاضر، در بیش از نود کشور جهان در سطوح مختلف به کار گرفته می شود. بد نیست بدانید که قدیمی ترین نمونه پیشنهادگیری به سال 1721 میلادی، در زمان یاشی میونی توکوگاوا- که هشتمین شوگان ژاپن بود- بر می گردد.
