مجموعه ی ده اثر از صادق هدایت که به کوشش انتشارات مجید تهیه و توزیع شده، بر آن است تا با جمع آوری آثار این نویسنده و مترجم روشنفکر و دغدغه مند در یک اثر واحد، علاوه بر فراهم آوردن زمینه ی مطالعه ی آسان نوشته ها و ترجمه های او، شخصیت، افکار و باورهایش را نیز به تصویر بکشد.

سگ ولگرد، سه قطره خون، زنده به گور، وغ وغ ساهاب، زند و هومن یسن، فواید گیاهخواری، اصفهان نصف جهان، دیوار، مسخ و گروه محکومین، عناوین آثار گردآوری شده در این مجموعه هستند.

لباسش را عوض کرد، دکمه های سرداریش را مرتب انداخت و با گامهای شمرده به سوی خانه مرشد روانه شد. وقتی که رسید دید مردی به حال عصبانی در خانه او ایستاده فریاد می کشید و موهای سرش را می کند و بلند بلند می گفت: «به آ شیخ بگو، فردا می برمت عدلیه، آنجا به من جواب می دهی، دختر مرا برای خدمتکاری بردی و هزار بلا سرش آوردی، ناخوشش کردی، پولش را هم بالا کشیدی، یا باید صیغه اش بکنی یا شکمت را پاره می کنم، آبروی چندین و چندساله ام به باد رفت…»

میرزاحسینعلی دیگر نتوانست طاقت بیاورد، جلو رفت و آهسته گفت: «برادر، شما اشتباه کردید. اینجا خانه شیخ ابوالفضل است.»

-همان بی همه چیز را می گویم، همان آ شیخ خداناشناس را می گویم. من می دانم خانه هست؛ اما قایم شده، جرأت دارد بیاید بیرون، آشی برایش بپزم که رویش یک وجب روغن باشد، آخر فردا همدیگر را می بینیم!

میرزاحسینعلی چون دید قضیه جدی است، خودش را کنار کشید و آهسته دور شد؛ ولی همین حرفها کافی بود که او را بیدار بکند. آیا راست بود!؟ آیا اشتباه نکرده؟ شیخ ابوالفضل که به او کشتن نفس را قبل از همه چیز توصیه می کرد، آیا خودش نتوانسته در این مجاهده فایق بشود؟ آیا خود او لغزیده و یا او را اسباب دست خودش کرده و گول زده است؟ دانستن این مطلب برای او خیلی مهم بود. اگر راست است، آیا همه صوفیان همینطور بوده اند و چیزهایی می گفتند که خودشان باور نداشته اند و یا این کار به مرشد او اختصاص دارد و میان پیغمبران، او جرجیس را پیدا کرده؟ آیا در این صورت می تواند برود و همه شکنجه های روحی و همه بدبختیهای خودش را برای شیخ ابوالفضل نقل بکند و همین آخوند چند جمله عربی بگوید، یک دستوری سخت تر بدهد و توی دلش به او بخندد؟ نه، باید همین امشب این سر را روشن بکند.