كتاب ما فرشته ها اثري است از غلامرضا حيدري ابهري با تصويرگري مهشيد رجايي و چاپ انتشارات جمال.

این کتاب مجموعه اي از نود داستان كوتاه مذهبي را در خود جای داده كه با به تصوير كشيدن حضور فرشتگان در زندگي روزمره ي ما، اثر عظيمي در صلح كودك و ايجاد شرم و حيا در او مي گذارند و بدين طريق كودك را از تسليم وسوسه ي شيطان شدن و رفتن به سوي گناه بازمي دارند.

اين حكايات كه با الهام از معارف ديني پديد آمده اند، به پرورش معنوي كودكان و آموزش سبك زندگي اسلامي به آنها مي پردازند. همچنين زمينه ي آشنايي كودكان با جهان غيب را كه بدون باور به آن تربيت ديني تحقق نمي يابد، فراهم مي كنند.

زهرا در مدرسه ي حضرت آمنه درس مي خواند. او كلاس پنجم دبستان است. زهرا هرروز صبح زود به مدرسه مي رود و ظهر به خانه برمي گردد. برادرش نادر هم در مدرسه ي بوعلي سينا درس مي خواند. او كلاس سوم دبستان است. او هم هرروز صبح زود به مدرسه مي رود و دقيقا موقع اذان به خانه مي آيد. خوش به حال اين دو كه هرروز درس مي خوانند و دانش شان را زياد مي كنند.

ما فرشته ها، ارزش و اهميت دانش را مي دانيم. بر در خانه ي هركسي، دو نفر از ما فرشته ها هستند كه كارشان تشويق به يادگيري دانش است. وقتي كسي از اهل خانه بيرون مي آيد، به او مي گويند: «يا دانشمند باش، يا يادگيرنده ي دانش و غير از اين دو نباش.»

رضا جوان بسيار خوبي است. او نمازش را سر وقت مي خواند؛ با مردم خوب حرف مي زند؛ هرگز بدقولي نمي كند؛ هيچ وقت دروغ نمي گويد؛ دل كسي را نمي شكند؛ به بهداشت و نظافت خودش اهميت مي دهد؛ به پدر و مادرش احترام مي گذارد؛ به عيادت بيماران مي رود؛ هيچ وقت سر كسي فرياد نمي كشد و با همسايه ها هم به نيكي رفتار مي كند.

خدا، آدم هايي مثل رضا را دوست دارد. او از آدم هاي باايمان و نيكوكار خوشش مي آيد. ما فرشته ها هم اين جور آدم ها را دوست داريم. دل ما، دست خداست. وقتي او كسي را دوست بدارد، كاري مي كند كه ما هم او را دوست بداريم.