کتاب علم خواب، 365 راه خوب خوابیدن، اثر مریان کارینچ و رونالد ال.کاتلر است با ترجمه ی فرحناز حسن پور و چاپ انتشارات جاجرمی.

مولفان کتاب درصدد هستند تا روش های درست و خوب خوابیدن را به شما بیاموزند. با توجه به نیاز ما به خواب به عنوان یک فرآیند فیزیولوژیکی ضروری، کتاب پیش رو به نقش پراهمیت خواب برای سلامتی، بقا، احساس آرامش، هوشیاری بیشتر و عملکرد بهتر و طبیعی حرکتی و شناختی می پردازد و راهکارهایی را ارائه می دهد تا افرادی که احتمالا از کمبود خواب یا بی خوابی رنج می برند آگاه شوند و درباره ی خواب خود بیشتر بدانند. همچنین کتاب به بیان چگونگی فعل و انفعالات در حین خواب، درمان پزشکی و چگونگی تاثیر داروهای رایج بر خواب می پردازد تا از خواب سالمی برخوردار شوید.

50. دریابید که آیا واقعا «کم خواب» هستید یا خیر

شما می توانید گرایش فیزیولوژیک به خواب را از طریق فعال ماندن بپوشانید. ما افراد بیمار و مقاومی را می بینیم که این را چندان اشتباه مهمی نمی دانند زیرا آن ها بیداری خود را با وجود مقدار کمی خوابیدن مدیریت می کنند و می گویند: من خوبم به شرطی که تحرک داشته باشم.

بعضی از افراد نه به این دلیل که احساس خستگی دارند بلکه چون همسرانشان، از رفتار خواب آن ها شکایت دارند سراغ یک پزشک می روند مانند: خروپف، نفس تنگی خواب، دندان قروچه، راه رفتن در خواب و غیره. این طبیعی است که بعضی از افراد زمانی که تازه از خواب بیدار شده اند احساس تنبلی می کنند.

بنابراین آن ها حس خوبی به استراحت روزانه دارند.

این طبیعی نیست که شما تنها وقتی فعال هستید احساس بیداری داشته باشید. مطالعات نشان داده اند افرادی که خود را فریب می دهند با این تفکر که می توانند با وجود محرومیت از خواب در حالت اوج یا نزدیک به اوج کار خود باشند، باور غلطی دارند و از این حقیقت بی اطلاع هستند که یک اختلاف قابل توجهی بین اینکه آن ها پس از یک خواب مناسب کار را انجام دهند و اینکه بدون استراحت کاری را دست بگیرند وجود دارد. زیر مجموعه ای از جمعیت انسانی وجود دارد که به این میزان از خواب نیاز ندارند، اما این افراد با خواب کم نادر هستند. یک فرد کم خواب واقعی بعد از کمتر از شش ساعت خواب شبانه حتی با عدم فعالیت، احساس خوبی از استراحت کوتاه دارد.

51.از داروهای محرک قبل از خواب اجتناب کنید

برخی داروهای تجویزی و بدون نسخه به منظور بیداری شما طراحی شده اند و به صورت یک عارضه جانبی حالت تحریکی دارند.

رایج ترین آن ها می تواند متامفتامین باشد، که البته نقش آن در ایجاد آمفتامین های کریستاله باعث شده است که برخی تولیدکنندگان آن را از داروهای درمانی حذف کنند. داروهای استنشاقی آسم داروهای مهم دیگر هستند.