اثری است از هنریک ایبسن به ترجمه بهزاد قادری و چاپ انتشارات بیدگل. نمایشنامه ای در اعتراض به اوضاع جامعه و شرایطی عروسک پرور؛ اثری که به شکلی ساده و سازنده مسائلی هم چون بی عدالتی اجتماعی و جنسیتی، فساد اقتصادی و تاثیر آن بر عموم جامعه، اثرات شرایط سیاسی و اجتماعی حاکم بر زنان و مردان، ناهمگونی میان عقل و دل و… را به تصویر می کشد.

عروسک خانه خط بطلانی بر تئاترهایی کشید که تنها به دنبال تایید نظر مخاطب بودند و تئاتر را در هیبتی به نمایش درآورد که تماشاگر را به تلگنر و نیش خوردن از این هنر عادت می دهد.

ولی اون اصلا نباید بویی می برد از قضیه. ای خدا، نمی تونی اینو درک کنی؟ حتی نباید بو می برد حالش چقدر وخیمه. دکترا اینو خصوصی بهم گفتن که جونش در خطره… که چیزی جز یه زمستون آفتابی جنوب اروپا نمی تونه نجاتش بده. فکر می کنی اولش سعی نکردم با سیاست وارد بشم؟ بهش گفتم چقدر دلم یه سفر خارج می خواد، مث بقیه زنای جوون، گریه و التماس کردم؛ گفتم بهتره شرایط منو درک کنه و رومو زمین نزنه؛ بعدشم یه اشاره ای اومدم که می تونه یه وام بگیره. اینو که گفتم، از کوره در رفت. بهم گفت بی فکر، بعدشم گفت به عنوان شوهر اخلاقا وظیفه داره به هوا و هوسای من اهمیت نده… آره، همچین چیزایی گفت، گمونم. با خودم گفتم، خب، باشه، ولی تو رو باید نجاتت داد، در هر حال؛ این شد که یه راهی پیدا کردم…