کتاب عادت های اتمی (تغییرات کوچک، نتایج بزرگ) اثر جیمز کلییر است به ترجمه آذین نوذری و چاپ انتشارات السانا.

کتاب پیش رو از قدرت بی کران و تاثیر گذار عادت ها، حتی عادت هایی به ظاهر کوچک که می توان از آن ها به عنوان خرده عادت ها یاد کرد پرده بر می دارد و به مخاطب نشان می دهد که چطور می توان عادت های بد را با عادت های خوب جایگزین کرد و با پیروی از قوانین ساده آن ها را به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی مبدل ساخت. با طرح گام به گامی که نویسنده در اختیار می گذارد، عادت های بهتری برای تمام عمر شکل خواهد گرفت و از تداوم این عادت ها زندگی متعالی تری خلق خواهد شد.

انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند؛ ما تمایل داریم با اجتماع سازش کنیم، با دیگران هم بستگی داشته باشیم و احترام و تایید دیگران را به دست آوریم. این گرایش ها، برای بقای ما ضروری هستند. در قسمت عمده ای از تاریخ تکاملی بشر، نیاکان ما به صورت قبیله ای می زیستند و جدا شدن از قبیله، نوعی اعدام بود؛ آن ها باور داشتند “گرگ تنها می می میرد؛ اما گله زنده می ماند.”

در همین حال، کسانی که با دیگران هم بستگی و همکاری دارند، احساس امنیت بیشتری می کنند، از فرصت ها بهره مند می گردند و به منابع دست می یابند. همانطور که چارلز داروین می گوید: «در تاریخ طولانی نوع بشر، همواره افرادی پیروز شده اند که همکاری را آموخته و به شکلی کارآمد، چاره یابی کرده اند.» در نتیجه، یکی از ریشه دارترین امیال انسانی، حس تعلق داشتن است؛ این الگوی کهن انتخاب، تاثیر شگرفی بر رفتار انسان های مدرن دارد.

نخستین عادت های ما توسط خودمان انتخاب نمی شوند، بلکه ما آن ها را تقلید می کنیم؛ از سرمشقی پیروی می کنیم که دوستان، خانواده، کلیسا، مدرسه، جامعه محلی و در کل، جامعه آن را نوشته باشد. هر یک از این فرهنگ ها و گروه ها، مجموعه ای از انتظارها و معیارها را با خود همراه دارد؛ اینکه چه زمانی ازدواج کنیم؟ چند تا بچه داشته باشیم؟ چه تعطیلاتی را جشن بگیریم؟ برای جشن تولد فرزندمان چقدر هزینه کنیم؟ این هنجارهای اجتماعی، قواعدی نامرئی هستند که دائما ما را به روش های مختلفی هدایت می کنند. ما همواره این روش ها را مدنظر قرار می دهیم؛ حتی اگر نسبت به آن ها آگاه نباشیم. شما اغلب بی آنکه درباره آن بیندیشید، از عادت های فرهنگ خود پیروی می کنید. به قول میشی دومونتنی، فیلسوف فرانسوی، جریان آداب و رسوم، زندگی اجتماعی ما را با خود همراه می سازد”.

اغلب اوقات، همراهی با گروه بی دردسر است. همه افراد تعلق داشتن را دوست دارند. اگر در خانواده ای بزرگ شوید که برای کسب مهارت در شطرنج به شما پاداش دهند، بازی شطرنج، کار بسیار جذابی به نظر خواهد رسید. اگر مشغول به کار در جایی باشید که همه افراد کت و شلوار گران قیمت بپوشند، شما نیز به ولخرجی کشیده خواهید شد. اگر همه دوستانتان لطیفه یا اصطلاح تازه ای را در گروه به اشتراک بگذارند، شما نیز دوست داری آن را به اشتراک بگذارید تا دوستانتان متوجه شوند که شما نیز “نکته آن را گرفته اید”.

رفتارهایی که به سازگاری ما با گروه کمک می کنند، جذاب هستند.

ما به طور ویژه، از عادت های سه گروه تقلید می کنیم:

نزدیکان.

اکثریت.

صاحبان قدرت.