کتاب شکیبا: نقش عکس در هنر ایران اثری است به تالیف مسعود معصومی و چاپ انتشارات گویا.

کتاب پیش رو دربردارنده ی مجموعه ای از آثار دوره ی عکس نگاری حجت شکیبا که در ردیف نقاشان هایپر رئالیسم قرار دارد و غالبا با موضوع تاریخ ایران نقش می زند، است و نشان می دهد که چگونه هنر شکیبا به مرور تحت تاثیر عکس هایی که بیشتر آن ها از آرشیو کتابخانه ی شخصی او هستند قرار گرفته و به خلق تصاویری گوناگون که تجسم و تخیل نقاش رنگ و روحی جاندارتر و فضایی زنده تر به آن افزوده است منجر شده است. در قاب های این کتاب مشاهده می کنیم که چگونه عکس هایی بی رنگ و لعاب رنگین می شوند، چهره هایی نه چندان جذاب، زیبا می گردند و محیطی بی روح چنان خوابی خوش و رنگین می شود.

نخستین معلم نقاشی نوین ایران را به یقین باید ابوالحسن غفاری صنیع الملک (1238-1229 ه ق) دانست. میرزا ابوالحسن غفاری یک چهره پیشرو در نگارگری ایران، بی تردید مهمترین نقاشی است که کارهای او -خارج از مرزهای کشور- مطرح و در موزه های معتبری چون بریتیش موزیوم (موزه ملی انگلستان)، (موزه لوور پاریس)، (ایتالیا)، (موزه ایران باستان)، (موزه تزئینی و مجموعه کاخ گلستان ایران) همچون گنجینه ای نگه داری می شود.

میرزا ابوالحسن غفاری کاشانی معروف به «ابوالحسن ثانی» ملقب به صنیع الملک فرزند میرزا محمد غفاری نگارگر و گرافیست هنرمند سده سیزدهم هجری در کاشان چشم به جهان گشود. از شاگردان استاد محمدعلی اصفهانی نگارگر دربار فتحعلی شاه قاجار بود. لقب نقاشباشی را در زمان محمدشاه به خود اختصاص می دهد. قدیمی ترین اثر وی مربوط به چهره ای است از نیم تنه محمدشاه که لباس و جواهرات را به زیبایی به نمایش در آورده است. استاد تابلوهای زیادی را در مدت عمر خود کشیده از جمله خورشید خانم، دو دلداده و پیرزن مشاطه، تصویر میرزا قهرمان خان تصویر عزت الله خان شاهسون، تصویر محمد علی میرزا، تصویر ناصرالدین میرزا عبدالله خان مستوفی، تصویر امامقلی میرزا عمادالدوله و…

استاد در سفر خود به فرنگ از آثار هنرمندان آن دیار تاثیراتی را همراه با آمیختگی هنر ایرانی به ارمغان آورد. سبک هنری صنیع الملک در دو سده اخیر ایران به یقین بر روی کارهای هنرمندان معاصر بی تاثیر نبوده، او یک هنرمند طبیعت گرا یا ناتورالیست است و همه مظاهر طبیعت را به همان شکل و صورتی که دیده نقش کرده و گاه توانایی وی تا جایی است که از ظاهر اشخاص عبور می کند و به شخصیت فرد می پردازد. هنرمند در تلفیق رنگهای صورت و توازن و هماهنگی آنها استادی و مهارت شگفت آوری نشان داده و ظرافت و دقت و حوصله را که از مشخصات و خصوصیات ویژه هنرمندان ایرانی است به حد اعلی رسانیده است.