کتاب روز اول قبر اثری است از صادق چوبک به چاپ انتشارات جاویدان.

این کتاب به قلم یکی از پیشروان داستان نویسی ایران که از خطوط ادبیات سنتی فراتر رفت نگارش شده است؛ نویسنده ای که بیش از هرچیز داستان های خود را به افراد گرفتار شده در دام های اجتماعی و یا انسان های متعلق به طبقات فرودست اختصاص داده و سعی در به تصویر کشیدن ناهنجاری ها و مشکلات جامعه داشته است. در اثر حاضر مجموعه ای از داستان های او به همراه یک نمایشنامه جای گرفته است، عناوین برخی از این داستان ها عبارتند از: دسته گل، روز اول قبر، همراه، پاچه خیزک و…

شاید خیال کرده بودی حرف های من در نامه ای که هفته ی پیش برایت نوشتم تمام شده است؟ اگر چنین است، خیلی اشتباه کرده ای. لابد خیال می کنی آنچه که در نامه های پیش برایت نوشتم، همه توپ خالی بوده. آخر چرا؟ مگر من مرض دارم که بی خودی با این کار خطرناک نامه نویسی و تهدید به کشتن تو دست بزنم؟ من باید پیش از آن که تو را یک بار بکشم و مردم این اداره را از شرت خلاص کنم، می خواهم چند بار تو را بکشم و زنده کنم و آخر سر، طبق برنامه ای که دارم، سگ کُشَت کنم. این را دیگر من نگفته ام. گفته ی بزرگان است که آدمی که از مرگ می ترسد، پیش از آن که مرگش فرا رسد، چندین بار می میرد. می خواهم پیش از آن که بکشمت، درست و حسابی زجر کُشَت کنم. مرگ چیز وحشتناکی است. باید از هر چه داری، دست بکشی. زنت و خویشانت پس از تو در این جهان خوش می گذرانند و تو زیر خاک سیاه خفته ای. من دلم می خواهد تو درد مرگ را نوک زبان خودت حس کنی و با چشمان باز و باهوش و شعور مرگ زده، از دار و ندار و علایق خودت خداحافظی کنی.

من تو را می کشم؛ برای این که آدم بدی هستی. می خواهم یک مشت کارمندان بیچاره ی مفلوک را از دستت خلاص کنم. تو خیلی به زیر دستانت ظلم کرده ای. ظلمی که تو کرده ای، شدّاد نکرد. فغان از تبعیض های تو. دیگر همه به جان آمده اند. هیچ چیز برای رئیس یک سازمان بدتر از تبعیض نیست. خدا نکند از چشم و ابروی یکی خوشت نیاید که او را به روز سیاه می نشانی. نقشه ی من خیلی ساده است. می خواهم تو را زجرکش کنم و بعد کلکت را بکنم، اما می خواهم در دم مرگ مرا بشناسی. قاتل خودت را بشناسی.