رود راوی (کتاب بوف)

فرزند یکی از رهبران فرقه‌ی مذهبی غیررسمی برای تحصیل پزشکی به شهر لاهور می‌رود تا بتواند در آینده به سایر اعضای فرقه خدمت برساند. اما او (که خود راوی قصه نیز هست) به جای تحصیل، به فرقه‌ی مخالفِ می‌پیوندد و...
«رود راوی» رمانی است که با نگاه غیر قهرمان‌پروری نمونه‌ای موفق از روایت در باب طرح‌های انتقادی و داستانی است. نویسنده‌ی رود راوی در ساختار داستانی مفصل درمان درد جامعه‌ی خود را روایت می‌کند. او در صحبت‌هایش گفته است: ” ما در طول تاریخمان همیشه با سه موضوع درگیر بوده‌ایم، سه موضوعی که به هم متصل‌اند و ارتباطی تنگاتنگ دارند: قداست، فرقه‌گرایی و خرافه…”

این کتاب را می‌توان مفصل‌ترین اثر ابوتراب خسروی دانست او ساخت داستان را بر بی‌اعتباری زمان استوار کرده است و از عناصر و اندیشه برای مقابله با زمان در رود راوی استفاده کرده است. نهایت خلق در آثار ابوتراب خسروی، حس‌کردن رویا و اسطوره توسط مخاطب است. زمان در آثار او می‌شکند. آثار خسروی انسان را به صبوری و تفکر در کلمه فرا می‌خواند. موضوعاتی مثل هستی، مرگ، عشق و انسان که با استحاله‌های پی‌درپی در آثار وی وجود دارند از موضوعات اصلی کارهای اوست. رود راوی سال ۱۳۸۲ برنده‌ی چهارمین دوره‌ی جایزه‌ی هوشنگ گلشیری شد.