کتاب روان شناسی وجودی: اثر رولومی است با ترجمه ی مهدی ثریا و چاپ انتشارات دانژه.

کتاب پیش رو به نقد و بررسی مشخصه های روان شناسی وجودی و مفاهیم پدیدارشناسی می پردازد. کتاب با توجه به نظرات روانشناسان،  چگونگی ظهور و ویژگی های وجودی و تاثیرات آن  به ویژه  فلسفه وجودی اروپا را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. این کتاب نگرشی است بر رویکردهای درمانی که تاثیری قطعی داشته و توجه اکثر روان شناسان را به خود معطوف کرده است. این کتاب برای دانشجویانی که می خواهند با روان شناسی وجودگرا آشنا شوند، بسیار مفید است.

قرار دادن فرهنگ در جایگاهی بالاتر و در مقابله با فرد، شلاقی است که فرد بر خود فرود می آورد. علاوه بر این، ما از کجا به این نتیجه رسیده ایم که کودکان و افراد بالغ تا این اندازه نگران امنیت و رضایت جنسی خود هستند؟ آیا این یک تصور برآمده از کار ما با کودکان و بزرگسالان عصبی و مضطرب نیست؟

قطعا کودک و همچنین افراد بزرگسال روان رنجور و مضطرب، سخت نگران امنیت خاطر خود هستند و ما روان درمانگران آخرین صورت بندی های خود برای این امور را به ذهن و گمان آن ها مرتبط به حساب می آوریم. آیا کودک معمولی به واقع علاقه مند به کشف جهان، بررسی آن، پیگیری کنجکاوی ها و چنانکه در شعر کودکانه آمده است، مشتاق «آموختن لرزه و تکان» ناشی از آن نیست؟ و اگر ما مانع برآورده شدن این نیازها در کودک بشویم، درست مثل اینکه امنیت خاطر او را از او گرفته باشیم با واکنش های آسیب زا از طرف او روبه رو نخواهیم بود؟ من معتقدم که ما بر توجه انسان و خواست او به بقا زیاده از حد تاکید کرده ایم، چرا که این موضوع، با تفکر ما درباره ی رابطه ی علت و معلول هماهنگ است؛ به نظر من نظر نیچه دقیق تر و درست تر بوده است که انسان را به صورت موجودی توصیف می کند که بعضی از ارزش ها مثل حیثیت و اعتبار، قدرت و عطوفت برایش مهم تر از لذت و حتی بقای نفس است.

می توان نتیجه گرفت این است که معنی ساز و کاری چون سرکوب را فقط در سطحی عمیق تر از استعداد بالقوه شخص می توانیم بفهمیم. از این لحاظ «بودن» باید به صورت طرح و بافت استعدادهای بالقوه ی مخصوص خود شخص تعریف گردد. بخشی از این استعدادها در دیگران نیز وجود دارد، اما در مورد هرکس طرح و بافتش مخصوص به خود اوست؛ بنابراین اگر بخواهیم معنی سرکوب را در یک نفر بفهمیم باید به ارتباط او با استعداد و توانایی های بالقوه اش آشنا شویم و بدانیم چه اموری باعث انتخاب یا اجبار او به انتخاب می شود.