اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی

روان درمانی کودک و نوجوان (علم و هنر)

وضعیت: موجود
امتیاز:
ناشر
قطع

رقعی

نوع جلد

زرکوب

تعداد صفحات

616

شابک

9782000971092

نوبت چاپ

1

سال چاپ

1400

وزن

782

کد محصول

110378

قیمت پشت جلد

2750000


مشخصات تکمیلی :

(روان درمانی کودک و نوجوانان)

تاریخ ورود محصول: 1400/11/04

قیمت برای شما: 2750000ریال

توضیحات

کتاب روان درمانی کودک و نوجوان (علم و هنر): اثر جرمی پ. شاپیرو و دیگران است با ترجمه ی پرویز شریفی درآمدی و دیگران و چاپ انتشارات دانژه.

کتاب پیش رو ارائه دهنده ی مجموعه ای از گرایش های نظری و عملی به همراه تکنیک ها و شیوه های درمانی است که روان درمان گرها با بهره گیری از آنها می توانند مسائل مربوط به کودکان و نوجوانان را پردازش کنند. این اثر با هدف کسب اطلاعات و آگاهی و دانش و مهارت لازم برای درمان و گفتگو با کودکان و نوجوانان از لحاظ روانی به رشته ی تحریر درآمده است. کتاب حاضر دربرگیرنده ی موضوعات متعددی در رابطه با سلامتی روان، احساسات، رفتار، مهارت، تفکرات و… است که در تشخیص و معالجه مشکلات نوجوانان از اهمیت بسزایی برخوردار است.

گزیده ای از کتاب

در خلال جلسات درمانی با کودکان مسئله انضباط به ندرت پیش می آید. حتی نوجوانان که در زندگی روزمره سرکش و پرخاشگر هستند در محیط کنترل شده جلسات مشاوره معمولا درست رفتار می کنند. به نظر می رسد دید مراجعان نسبت به دفتر مشاوره که قلمرو ما به شمار می رود این باشد که آن ها میهمان هستند و ما اختیاردار امور می باشیم.

در نادر دفعاتی که رفتار پرخاشگرانه و مختل کننده روی می دهد درمانگر باید واکنش نشان دهد. در چنین مواقعی اولویت ها به ترتیب نزولی عبارتند از حفاظت از افراد و اموال، برقراری نظم و فراهم سازی تجربه درمانی. در عمل، هیچ تداخل قابل توجهی بین این اولویت ها وجود ندارد.

معمولا اولین واکنش اعلام ساده و مختصر نوع رفتاری است که انتظار می رود کودک داشته باشد از قبیل «لطفا آن کار را نکن،» «از تو می خواهم همین الان سر جایت بنشینی،» و «استوارت، بذارش پاییین.» اگر کودک در انجام رفتار بد کم اهمیتی پافشاری کند، بهترین واکنش معمولا نادیده گرفتن او است و وقتی که او از کارش دست کشید باید تغییر رفتارش را تقویت کند.

اگر بی اعتنایی تاثیری نداشته باشد، درمانگر باید با قاطعیت بیشتر به موضوع رسیدگی کند. واکنش وی نباید جنبه بحث و مذاکره داشته باشد بلکه باید توضیحی باشد که به کودک کمک کند دلیل محدودیت اعمال شده بر رفتارش را درک کند. عباراتی که وی بیان می کند باید محیط درمان را به صورت محلی امن ترسیم کند که در آن قوانینی برای رفتار شایسته وضع شده است. به مثال زیر توجه کنید:

«آن اسباب بازی را پرتاب نکن. قانون این جا مخالفت شکستن اشیاست.»

«این جا دعوا و زد و خورد نداریم. من تو رو نمی زنم و تو من رو ضربه نمی زنی.»

اگر کودک به رفتار بدش ادامه بدهد، گام بعدی این است که به او گوشزد شود در صورت عدم حرف شنوی پیامد بدی اتفاق خواهد افتاد.

محصولات مشابه