کتاب بیداری 1 از سری رمان های راحت خوان است به قلم کریستوفر گلدن، ترجمه امین بهره مند و چاپ انتشارات پیدایش.  رمان راحت خوان یک ضلع از مثلثی است که دو راس دیگر آن را انیمه و مانگا تشکیل می دهند و رسالت آن پرداختن به فلسفه و اخلاقیات ضمن حفظ سادگی متن است.

کارا هارپر و پدرش بعد از مرگ مادر به ژاپن مهاجرت کرده اند تا زندگی جدیدی را در آن جا آغاز کنند، اما گویا حضورشان در ژاپن با مشکلات و اتفاقات عجیب بسیاری همراه است و شیاطین در پی شکار کارا هستند.

درست در نخستین روز مدرسه است که کارا متوجه دختر مرده می شود، کسی که کشته شده اما هیچ کس توجه چندانی به قتل او نشان نداده و با وجود اینکه ردپاهای زیادی در نزدیکی محل قتل دختر وجود داشته همه اعتراف کرده اند که چیزی ندیده اند و چیزی نمی دانند. این یعنی دروغ گوهای زیادی در اینجا حضور دارند، و همین طور یک عالمه قاتل!

به سمت در می دود. نمی خواهد به این فکر کند که انتظار دارد چه چیزی، یا چه کسی، را درون اتاق خواب والدینش ببیند. راهرو به نظر طولانی تر از آن چیزی می آید که باید باشد و در انتهای آن نیز پنجره ای است که کارا آن را به خاطر نمی آورد. پنجره ای که شمع هایی در اندازه و رنگ های مختلف روی لبه ی آن قرار گرفته و شعله های رقصان شان نورافشانی می کنند.

به اتاق می رسد، دستش را روی چهارچوب در می گذارد و به درون اتاق سرک می کشد.

این اتاق اصلا اتاق خواب پدر و مادرش نیست. کلاس درسش در مدرسه ی قدیمی اش است. جلوی میز و صندلی ها بدن دختری ژاپنی قرار دارد که لباس ملوانی اش بدنش را پوشانده و موهایش با خون گلوله گلوله شده است. دختر اما صورت ندارد.

کارا جیغ می کشد ولی هیچ صدایی از گلویش خارج نمی شود. ناگهان آگاهی از واقعیتی هولناک وجودش را فرا می گیرد، دستش را بالا می برد و انگشتانش را روی صورتش می کشد. متوجه می شود که صورتش صاف و خشک است. بدون دهان. بدون بینی. دیگر چشم هم ندارد اما هنوز، به طریقی، می تواند ببیند.

روی میزی که در گوشه ی دورتر اتاق زیر پنجره قرار دارد، گربه ای نشسته که چشمانش مانند شعله های شمع می درخشد. گربه چهارچنگولی دارد او را تماشا می کند، بعد روی زمین می پرد. گربه به آرامی شروع به حرکت به سمت کارا می کند، یا کارا این طور فکر می کند، تا زمانی که به میز معلم می رسد و می ایستد. سپس شروع می کند به لیسیدن گودال خونی که آنجا روی زمین قرار دارد.

کارا که همچنان دارد بی صدا جیغ می کشد، گیج و منگ عقب عقب می رود و نفس هایش بریده بریده شده است.

همه چیز اطراف او در حال حرکت و تغییر است. حال دیوار یک سری درهای کشویی می دهد. کارا به یکی از آن درها می خورد، آن را می کشد و باز می کند و سکندری خوران وارد راهرو می شود. آنجا دیگر خانه اش نیست. به مدرسه ی جدیدش برگشته است، بیرون کلاس C-2 و به تنها چیزی که فکر می کند بیرون رفتن از آنجاست.