اثری است از پروفسور فیلیپ سِیب در باب  نقش رسانه ها در سیاست خارجی و دیپلماسی که با ترجمه مسعود میرزایی از سوی انتشارات آگاه منتشر و وارد بازار کتاب شده است. این کتاب از 5 فصل متشکل شده است که شامل موضوعاتی چون: دیپلماسی باز، ظهور دیپلماسی عمومی، دولت ها و بازیگران غیر دولتی، پایداری در مسیر و شکل گیری آینده ی دیپلماسی می‌شود. نویسنده در این کتاب با اشاره به تحولات روز جهانی نحوه ی تاثیرگذاری رسانه ها خصوصا رسانه های جدید را بر این تحولات نمایان می‌سازد و بر ضرورت توجه دولت ها و دستگاه های دیپلماسی به رسانه ها و فضای مجازی تاکید می‌نماید.

در این عصر جدید اطلاعات، مردم از منابع مختلفی اطلاعات خود را جمع آوری و هم زمان دیدگاه های خود را نیز منتشر می کنند، علاوه بر این به صورت فعال و بدون وقفه در گفت و گوهای مجازی شرکت دارند. دروازه بانان دولتی که دسترسی به اطلاعات و نحوه ی شکل دهی به محتوا را کنترل می کردند، اکنون توسط  افرادِ جویای خبر کنار زده شده اند. عطش دسترسی به اطلاعات البته عواقب سیاسی نیز دارد، همان گونه که توانایی و قابلیت «شهروند خبرنگاران» با برنامه های ویژه برای دسترسی زنده و هم زمان به مخاطبان گسترده نیز آثار خود را به دنبال دارد. دیپلمات ها احساس می کنند پس لرزه های این تحولات، خوب یا بد، باعث شده است که محافل دیپلماتیک به گونه ای باز شوند که مردم، حداقل در جوامع دموکراتیک، قادر باشند بیشتر درباره ی فعالیت های دیپلماتیک بدانند و صدای شان را نیز به گوش جهانیان برسانند، در حالی که برای قرن ها دیپلماسی فعالیتی نخبه گرایانه محسوب می شد. این تحول عمدتاً نتیجه ی توانمندسازی رسانه- محور عموم مردم است.