مجموعه ایست چهار جلدی از میخائیل شولوخف به ترجمه م . ا . به آذین و چاپ انتشارات فردوس. داستانی روسی که با نثری ساده و دقیق نگارش شده و با صراحت کلام، طنز، تمسخر و گاه متلک و دشنام همراه است. اثری که نمایانگر عشق و دلبستگی عمیق شولوخف به سرزمین خود و رابطه ی ناگسستنی او با مردم ساده می باشد، شخصیت های داستان با دقتی بالا به تصویر کشیده شده اند و توصیف زنان جالب توجه است. دن آرام نمایشی است هنرمندانه از واقعه ای تلخ و ناگوار که توجه همگان را در سراسر گیتی به خود جلب کرده و موافقان و مخالفانی فراوان به دنبال داشته است. قصه ای خواندنی از رقابت دو زن که هر دو از اعماق وجود و با غرور و احساس تملکی فراوان عشق یک مرد را طلب می کنند و تصویری از زندگی قزاق ها که به خوبی ترسیم می شود.

زندگی عجیبیه… مردم کوروار راه می رفتند و بهم می رسند و از هم جدا می شند و گاه یکی شان دیگری را له می کند… بس که انسان این جور خودش را دم مرگ می بینه. آخرش از خودش می پرسه: این همه خستگی و زحمت به چه درد می خوره. بنظرم تو دنیا هیچ چیز وحشتناک تر از درون آدمی نیست، برای این که هرگز نمی شه آن را تا اعماقش روشن کرد… ببین، هم الان من کنار تو دراز کشیده ام، ولی نمی دانم تو به چه چیز فکر می کنی و تا آخر عمرم باز هرگز نخواهم دانست؛ آن زندگی را هم که تو پشت سر گذاشته ای، من ازش خبر ندارم و تو هم چیزی از من نمی دانی… شاید من به فکر کشتنت هستم و تو، می بینی، داری یک بیسکویت به من می دهی و هیچ خیالت هم نمی رسه که من در چه فکری هستم… مردم از یکدیگر چندان چیزی نمی دانند.