کتاب دایره المعارف مصور افسانه ها و اسطوره ها: اثر فیلیپ ویلکینسون است با ترجمه ی معصومه انصاری و حبیب  بشیرپور و چاپ انتشارات سایان.

کتاب حاضر راهنمای تصویری درباره ی خاستگاه ها و معانی افسانه ها و اسطوره ها است. این اثر حاوی گزیده هایی از اسطوره های سراسر دنیا به خصوص اروپا است که تاثیر زیادی بر جهانیان گذاشته است. به دلیل اهمیت اسطوره ها در تقویت هویت فرهنگی- مردمی و به جهت شیوه ی الهام بخش خدایان و قهرمانان و مخلوقات آنها با اهل هنر، این اثر جذاب ترین داستان ها را روایت می کند.

شاه آرتور و شوالیه هایش

در طول اعصار، افسانه ی شاه آرتور و شوالیه های میزگرد، عرصه ی تخیل نویسندگان را به تصرف خود درآورده اند. مولفان انگلیسی و آلمانی و فرانسوی شکل های گوناگونی از این داستان را گفته اند؛ اما همه ی آن ها آرتور را حاکمی شجاع و درستکار و عاقل می دانند. این داستان ها از کمالاتی همچون شرف و جوانمردی و شجاعت تجلیل می کنند که این پادشاه تمام عیار و شوالیه های دلاورش آن را به تصویر کشیده اند.

شخصیت های اصلی

شخصیت های زیادی در افسانه های آرتوری وجود دارند. برخی از آن ها نیروهای خیر هستند، در حالی که گروه دیگر سبب تباهی و ویرانی دربار آرتور در کملوت می شوند. «مرلین» شخصیت خیر و اصلی افسانه است. او برای آرتور ناصح و پیشگو و جادوگر محسوب می شود.

شخصیت های خاکستری، شوالیه های جوانمردی هستند که نقص اخلاقی جدی نیز دارند؛ مانند لانسلوت که به ملکه گوینویر عشق می ورزد. لانسلوت همچنین باعث شکست آرتور می شود؛ زیرا او برای کمک به این پادشاه در نبردش با موردرد خیلی دیر می رسد. در برخی از انواع این داستان، لانسلوت بعد از اینکه فهمید گوینویر توبه کرده و راهبه شده است، کشیش می شود.

شوالیه ها

شوالیه های میزگرد جوانمرد بودند. آن ها در رسیدگی به دیگران، منصف و در برخورد با زنان مودب بودند و در صورت نیاز به مردم کمک می کردند. ایشان شجاع بودند و هیولاها را به قتل می رساندند و قانون شکنان را شکست می دادند. داستان های زیادی از رفتار آنان وجود دارد؛ مانند جست و جوی گالاهد برای جام مقدس؛ ماجراهای «گوین» پسر خواهر آرتور؛ شاهکارهای «پلینور»؛ رفتارهای پرسیوال بی ریا؛ همچنین داستان های راجع به عشق های آنان و درگیر شدنشان در مشاجرات سیاسی وجود دارد.

پرسیوال

او مرد جوان و پاک تباری بود که بعد از اثبات ارزشش، در دربار پادشاه آرتور، شوالیه شد. افسانه های مربوط به جام، او را به جای فردی ساده و بی تکلف، فردی با نادانی محض به تصویر می کشند.