کتاب داور و عدلیه: علی اکبر داور و نقش او در تاسیس دادگستری نوین ایران، اثر باقر عاقلی است به چاپ نشر نامک.

علی اکبر داور 15 سال در صحنه سیاسی ایران از افراد موثر و سازنده بود. داور در نطق و بیان، نویسندگی، پرکاری و دوندگی، جمع آوری دوست و طرفدار، راه انداختن دسته و حزب سازی و بالاخره دایر کردن یک روزنامه خبری و تعقیب یک خط فکری به نام اصلاحات تبحر خاصی داشت.او بعنوان وزیر عدلیه تغییرات بنیادی در ساختار قضایی ایران ایجاد کرد. بعد از مدتی داور انتظار سمت نخست وزیری را داشت اما رضاشاه او را در وزارت دارایی ابقا کرد. این مسئله باعث ناراحتی وی شد و کم کم به سرنوشت دوستان خودش مبتلا شد. همین امر و مسائل تازه ی اقتصادی سرانجام باعث شد داور با خوردن مقداری تریاک دست به خودکشی بزند.

علی اکبر داور وقتی در سال 1300 وارد سیاست شد و سرانجام به مجلس راه یافت و روزنامه دائر کرد و حزب سیاسی علم کرد، برای پیشبرد مقاصد سیاسی خود به دوستان یک رنگ و زرنگ، مطلع، پشت هم انداز، حراف، بی چشم و رو احتیاج داشت. پس از مدت کوتاهی انگشت روی نصرت الدوله فیروز و سردار معظم خراسانی گذاشت و بالاخره آنقدر با هم نزدیک و محشور شدند تا « مثلث سیاسی» نام گرفتند ودر نخستین روزهای سلطنت رضاشاه حزبی به نام حزب « ایران نو» علم کردند. علاوه بر این دو دوست داور عده ای از جوانان تحصیل کرده را زیر پر و بال خود گرفت و موجبات ترقی سریع آنها را فراهم ساخت و به نمایندگی مجلس و مشاغل اجرائی رسانید و در حقیقت این عده عصای دست او بودند.

داور با وجودی که از بی مهری رضاشاه به تیمور تاش اطلاع داشت ولی تصور نمی کرد سرنوشت بدی در پیش داشته باشد به طوری که یک هفته قبل از رفتن داور به سویش برای دفاع از لغو قرارداد دارسی، تیمور تاش  از کار برکنار  و وزارت دربار منحل شد و مرد شماره دو ایران تحت نظارت پلیس قرار گرفت. سه سال قبل از آن نصرت الدوله  از کار برکنار شده بود و حالا تیمور تاش به سرنوشت شوم دچار گردید. پس دور از انتظار نمی نمود که داور نیز به سرنوشت دوستان خود دچار شود.

نصرت الدوله و تیمور تاش دو دوست صمیمی و یکرنگ داور از کار برکنار و زندانی شدند و حالا داور دوست صمیمی آنها در سمت وزیر عدلیه باید هر دو را تعقیب کند  و پس از ساختن پرونده محکمه پسند آنها را به پای میز عدلیه ای بکشاند که خود با کمک آن دو دوست بنیاد نهاده است و به قضات تفهیم کند که باید دوستان صمیمی مرا محکوم سازید والا جان همه ما در خطر است.