اثری است از انتشارات مروارید، در بردارنده ی مجموعه نامه های پرویز شاپور که با تلاش فرناز تبریزی و کامیار شاپور گردآوری و تنظیم شده اند. نوشته هایی ماندگار که از پس آن ها می توان به دغدغه ها، احساسات، اندیشه ها، دلتنگی ها، حسرت ها و آرزوهای نگارنده پی برد و گاه جملاتی بزرگ و تاثیر گذار را از دل آن ها به یادگار برداشت. مخاطب نامه ها، کامیار، فرزند پرویز شاپور و فروغ فرخزاد و تنها ثمره زندگی مشترک آنهاست.

کامی جان من خیلی خیلی دلم می خواست با تو دوست باشم ولی عملا برای این موضوع فعالیتی نداشتم و شاید هم زیاد تقصیر نداشتم چرا که آنموقع ممکن بود تجربه شما به این حد نرسیده بوده که بهترین دوست خودت مرا انتخاب کنی در هرصورت من فکر تو را تقدیس می کنم و قلبا دوست بودن با ترا خواهانم. کامی جان نامه ات بیداد بود بطوریکه من می خواهم آنرا فتوکپی کنم و یک سند را برایت بفرستم که همیشه آنرا نگه داری چون نامه ای است که در روابط من و تو تغییر اساسی بوجود آورد و جای آنرا دارد که من وتو همیشه آنرا به عنوان یک میثاق مقدس بین پدر و پسر که به موجب آن روابط آنها را به دو رفیق شفیق و یکدل مبدل کرد همیشه حفظ نماییم و به چشم احترام به آن بنگریم. سایر موضوعات از قبیل ولخرجی زیاد مهم نیست چون تو جوان هستی و کافیست تصمیم بگیری مرتب شوی و کم خرج کنی…