كتاب حافظ اثري است از بهاءالدين خرمشاهي به چاپ انتشارات ناهيد.

نويسنده ي كتاب پيش رو با پرداختن به شاعر پرآوازه ايراني، خواجه حافظ شيرازي، افكار و انديشه ي او در باب هاي مختلف فلسفه، عرفان، سياست و دين مورد بررسی قرار می دهد، و به مطالعه عصر و زمان زندگيش، سبك اشعار، آموزه ها و دو پيام وي به نام هاي عشق و رندي می پردازد.

عظمت هنري حافظ اين است كه در عين سخنوري و سخت كوشي هنري و رعايت لفظ، جانب معني را فرونگذاشته، بلكه مقدم داشته است. همين است كه از خلال شعر زلالش، فرزانگي هاي او مي درخشد و به ما حكمت و عبرت مي آموزد. ظرايف مضمون پردازانه حافظ، ذوق زيباشناختي ما را ارضا مي كند. ولي اين شيريني زودگذر است، آنچه ديرپاست انديشه هاي ظريف و ظرافت انديشه و جهان فكري و فكر جهاني اوست. به جرئت مي توان گفت كه جهان شعري هيچ شاعر ايراني به اندازه حافظ، زنده، ذي ربط با واقعيات و آكنده از نازك انديشي هاي روان شناختي و تنوع تجربه نيست.