کتاب تاریخ جام جهانی 2010-1930 اثر کلمنته انجلو لیسی است به ترجمه علیرضا محبعلی و چا انتشارات پیله.

جام جهانی و فوتبال هنگامی که در کنار یکدیگر قرار می گیرند، نویدبخش دست کم یک ماه پر هیاهو و پر چالش برای مردم جهان هستند، مردمی از نژادهای متفاوت، کشورهای گوناگون و قاره های مختلف که با یک زبان جهانی به یکدیگر پیوند می خورند و هر چهار سال یک بار تجربه ای مشترک را در خاطرات خود به ثبت می رسانند. با توجه به نقش پررنگی که جام جهانی در میان ملت ها ایفا می کند، نویسنده ی اثر پیش رو این رویداد بزرگ را در دوره ای هشتاد ساله مورد بررسی قرار داده و به شرح بازی ها، نتایج آن ها، معرفی برنده ها و بازنده ها و شرح آن چه که در حاشیه ی بازی ها به وقوع پیوسته، روی آورده است. او داستان تیم ها و مصاحبه هایی را در کتاب خود جای داده و راهی برای درک بهتر جام جهانی فوتبال گشوده است.

چناچه شما مانند بسیاری از مردم به فوتبال و به ویژه جام جهانی علاقه مندید و مشتاقید تا درباره ی آن بیشتر بدانید، کتاب پیش رو اثری مناسب برای شماست.

روز 29 ژوئن در استکهلم برای مسابقه نهایی میان برزیل و سوئد درنظر گرفته شده بود. مسئولین برگزاری بازی ها امیدوار بودند که عشق پدیدار شده در کشور به خاطر تیم ملی خالق جو پرشور و شوقی درخور بازی فینال جام جهانی گردد و به ویژه بتواند توی دل برزیلی ها را خالی کند. روز 28 ژوئن یعنی یک روز پیش از بازی نهایی، بازی رده بندی برای تصاحب جایگاه سومی میان فرانسه و آلمان غربی انجام شد که با شکست آلمان با نتیجه 6-3 تمام شد. این بازی برای فونتین چهار گل به همراه داشت که مجموع گل های زده او را به سیزده رساند که یک رکورد عالی در یک جام جهانی است که تاکنون هم شکسته نشده. این یک رکورد منحصر به فرد برای بازیکنی بود که به عنوان یار ذخیره به سوئد رفته بود و معلوم نبود که بازی ای به او برسد. با تمام شدن بازی رده بندی، آماده شدن برای مسابقه فینال وضعیت پیچیده ای پیدا می کرد. هاوه لانژ که عصر روز مسابقه از ریو بازگشته بود، با احضار مسئولین برگزاری بازی ها خواست که اطمینان پیدا کند که برای مسابقه داور بی طرف و منصفی انتخاب کرده باشند که به خواست طرفداران میزبان برای پیروزی اعتنایی نداشته باشد و او کسی نبود جز موریس گوگه از فرانسه. هاوه لانژ در عین حال با استفاده از یک لحن روانشناسانه مسئولین برگزاری را از شرکت چیر لیدرها در مسابقه بر حذر داشت. مسئولین برگزاری اطاعت کردند و سوئدی ها برای مهار رفتارشان اقدام کردند. تماشاگران برزیلی که سفر درازی هم داشتند، بیشتر از همیشه داد و قال راه انداختند. اما جانب سوئدی ها هنوز خوش بین تر مانده بود. رینور که به درستی رسیدن به فینال را پیش بینی کرده بود اطمینان داشت که بلند کردن جام امکان پذیر است. او گفت: “چنانچه برزیلی ها تنها یک گل دریافت کنند کل جایگاه شان را از دست خواهند داد”.