کتاب انجمن نگهبانان2، نوشته ی چارلی فلچر است به ترجمه سمانه افشار حاتم و چاپ انتشارات باژ.

این اثر روایتگر ماجرایی با فضایی ماورایی، جادوگونه و سحرآمیز است. اعضای انجمن نگهبانان افرادی شجاع و بی باکند که از مرز بین جهان خاکی و جهان جادو محافظت می کنند، کسانی که تعدادشان روز به روز کاهش یافته اما این دلیلی نمی شود که از زیر بار مسئولیتی که بر دوش دارند شانه خالی کنند.

اکنون دو تن از اعضای این انجمن در دنیای بین آینه ها حبس شده اند، این در حالی است که آن ها چیزی را مشاهده می کنند که وجودشان را در شک غوطه ور می سازد، چیزی که نه به نفع انجمن است و نه دنیایی که از آن محافظت می کنند.

اتفاقی که پیش رویش قرار داشت واکنش غیرارادی نبود. غریزه نبود. مطمئنا به قصد دفاع از خود بود، چرا که اگر خالکوبی سفید کامل می شد، بی تردید او را می کشت. اما مانند بقیه ی مرگ ها نبود. این بار با وجودی که مدت زیادی تلاش کرده بود در مورد معامله ای که مجبور به پذیرفتنش شده بود فکر نکند، وقت زیادی برای این کار داشت. و حالا که به اجبار در چنین وضعی بود. باید جان خودش را در برابر جان فرد دیگری می سنجید. در سطح حیوانی دلیلی نداشت فکرش را خیلی درگیر کند: برای زنده ماندن ایموس، برای نفس کشیدن او، مونت فلونت باید می مرد.

اما با وجودی که به او خیانت شده و خالکوبی گیرش انداخته بود، گنگ بودنش مدت بیشتری او را اسیر کرده بود. گنگ بودنش باعث شده بود در خودش فرو رود و عادت کند به جای بقیه با خودش حرف بزند. این عادت مادام العمر تعمق کردن و تکرار موضوعات در ذهنش، شمشیر دو دم بود. باعث می شد همه چیز را از تمام زوایا ببیند. و با وجودی که بدون شک قصد داشت زنده بماند، به این موضوع از هر جهت فکر کرده بود. زنده ماندن او به بهای کشتن مونت فون نبود. بهایش را بعدا باید می پرداخت: اینکه می بایست باقی زندگی اش را به عنوان کسی زندگی می کرد که یک نفر را کشته و با آگاهی و نیت قبلی چنین کاری کرده. باید با خودش کنار می آمد و می دانست شعله های حیات لرزان خودش را به شعله ی درخشان تر انسان دیگری ترجیح داده است. بنابراین بهایی که باید می پرداخت این بود که دیگر ایموس نباشد. قتلی که در پیش بود فقط پایان کار مونت فلون نبود، مرگ معصومیت ایموس و حس ذاتی اش از هویت خویش بود.