کتاب اعتماد: فضائل اجتماعی و خلق سعادت، اثر فرانسیس فوکویاما است با ترجمه ی علیرضا بهشتی شیرازی و چاپ انتشارات روزنه.

امروزه بزرگ ترین کمبود جامعه ی ما، مسئله ی اعتماد است. از این رو کتاب حاضر به بحث های عمیق و جالبی در راستای موضوع اعتماد که محور اصلی در هر کار سیاسی و اقتصادی است، می پردازد. بهروری اقتصادی و آزادی سیاسی و اجتماعی نتیجه ی اعتماد است که این همان سرمایه ی اجتماعی است. حفاظت از این سرمایه اجتماعی وانباشتن آن محور اصلی کتاب می باشد. مولف در این اثر نشان می دهد که زندگی اقتصادی چگونه زندگی مدرن را باز می تاباند و پرورش می دهد.

سرمایه اجتماعی، که بوته اعتماد است و برای سلامت یک اقتصاد تعیین کننده به شمار می رود، از ریشه های فرهنگی تغذیه می کند. در نگاه نخست ارتباط میان فرهنگ و کارآمدی اقتصادی کاملا متناقض نما به نظر می آید، زیرا فرهنگ تماما در ماده و شیوه تناقض غیرعقلانی است. فرهنگ به عنوان موضوعی برای مطالعه علمی می تواند وهم انگیز ظاهر شود. اقتصاددانان، که خود را سرسخت ترین دانشمندان اجتماعی می دانند، عموما از درگیر شدن با مفهوم فرهنگ می پرهیزند؛ این معنایی است که تن به تعریف ساده نمی دهد و لذا نمی توان آن را به مانند گزاره انسان ها «بهینه سازان عقلانی مطلوبیت» اند، شالوده ای برای یک الگوی روشن از رفتار بشری قرار داد. در یک کتاب درسی رایج در انسان شناسی، حداقل 11 تعریف برای فرهنگ ارائه می شود. بلکه نویسنده ای 160 تعریف از فرهنگ را مورد پیمایش قرار داده است، که از سوی انسان شناسان، جامعه شناسان، روانشناسان، و دیگران مورد استفاده قرار گرفته اند. انسان شناسان فرهنگی اصرار دارند که هیچ جنبه ای از فرهنگ نیست که در تمامی جوامع بشری مشترک باشد. بدین ترتیب، عوامل فرهنگی را نمی شود در قالب قوانین عام سامان بخشید؛ بلکه تنها از طریق آنچه کلیفورد گیرتز «توصیف غلیظ (فربه» می خواند می توان به تفسیر آنها پرداخت- یک فن مردم شناسانه که تنوع و پیچیدگی هریک از فرهنگ های منفرد را در حساب می آورد. بدین ترتیب فرهنگ در نگاه بسیاری از اقتصاددانان تبدیل به یک کشکول یا دسته باقیمانده عناصری که در هیچ یک از دسته بندی های دیگر جائی پیدا نکرده اند می شود، تا هرچه را دیگر نظریه های عمومی رفتار بشری تنوانستند توضیح دهند تبیین کند. هرچند فرهنگ می تواند عقلانیت انطباق پذیر و عمیق خود را داشته باشد، حتی اگر در نگاه نخست این نکته مشهود به نظر نیاید. ولی من نخست باید تعریف کنم که مفهوم فرهنگ را چگونه مورد استفاده قرار خواهم داد.