کتاب از حالا به بعد قوی تر باش: نگرش خود را تغییر دهید و زندگی تان را دگرگون کنید، اثر استفانی باندا است به ترجمه پریا حسن زاده و چاپ انتشارات کاج.

ترس ها و بهانه های رنگارنگ گاه و بی گاه ما را از تبدیل شدن به نسخه بهتر خودمان باز می دارند، نسخه ای که جایی در گوشه های ذهن مان و اعماق قلب مان دوست داریم به آن مبدل شویم اما…

این کتاب برای این نگارش شده تا ما را از این بهانه ها و ترس های بیهوده، از افکاری که سد راهمان می شوند برهاند و در مسیر خلق رویاهایمان در دنیای واقعی قرار دهد؛ قرار است در کتاب پیش رو به انگیزه، شوق و اعتماد به نفس کافی دست پیدا کنیم، می خواهیم از باتلاقی که ما را در خود فرو می برد و دست و پایمان را می بندد بیرون بیاییم و در نهایت خود حقیقی مان را که سال هاست در درون مان خاک می خورد به معرض تماشا بگذاریم.

نمی خواستم آن حس رضایت را که خیلی مشتاقش بودم و از آن «کار جانبی» دریافت می کردم از دست بدهم. انگار صدایی آرام از درونم می گفت: «درسته. خودشه. تو برای همین این جایی. ادامه بده.» برای همین من هم ادامه دادم. نشستم و به برنامه ام نگاه کردم. دقیقه به دقیقه اش را جدا کردم تا ببینم چطور روزم را گذرانده ام. می خواستم هر جای خالی ای را که ممکن بود پیدا کنم و آن را با انجام دادن کاری که دوست دارم پر کنم.

شروع کردم به قربانی کردن. دورهمی های خوشی را که با همکارانم داشتم کم کردم، دیگر به ندرت با دوستان به بار می رفتم و به جای آن شب ها و آخر هفته هایم را به ساختن ویدئو، تولید محتوا برای وبلاگم و درس خواندن برای تبدیل شدن به مربی شخصی معتبر صرف می کردم. گاهی وقت ها حس می کردم کسی درک نمی کند چرا این کارها را می کنم. اینستاگرامم و ویدئویی هایی که پست می کردم میلیون ها فالوور نداشتند، برای همین کسی نمی فهمید که چرا این قدر زحمت می کشم و برای «کار جانبی» ای که حتی پولی هم برایم نداشت آن قدر انرژی می گذارم. اما می دانستم باید عادت کنم وقت و انرژی ام را صرف کارهایی کنم که می توانستند آن زندگی ای را که در نظر داشتم برایم ایجاد کنند. اگر کاری قرار نبود مرا یک قدم به رویایم نزدیک تر کند، پس ارزش وقتم را نداشت.

برای من، معنایش این بود که تلویزیون دیدن های شبانه ام را قطع کنم- یعنی دیدن چند ساعت پشت سر هم سریال های حال خوب کن. نتلفیکس دیگر در زندگی ام جایی نداشت، همین طور هم چیزهایی مثل اسنپ چت، دورهمی با دوستان، خوابیدن تا بعد از ساعت ده صبح و وقت کشی در اینستاگرام. آیا واقعا دلم می خواست همه ی این چیزها را از زندگی ام حذف کنم؟ البته که نه! عاشق این بودم که بعد از یک روز کاری طولانی در کاناپه ای فرو بروم و همراه دوستانم نوشیدنی پرتقالی بنوشم و از خوراکی های رنگارنگ روی میز لذت ببریم، بدون اینکه ذره ای نگران اضافه وزن باشیم!