کتاب آنچه ادبیات می نامندش (خواندن، اندیشیدن، نوشتن) اثر اندرو بنت و نیکولاس رویل است به ترجمه آرش خوش صفا و چاپ انتشارات حرفه نویسنده.

کتاب پیش رو در پی آشکار سازی ارزش، جایگاه و میزان هیجان انگیز بودن ادبیات و ارتباطی است که ادبیات با جنبه های گوناگون زندگی بشر دارد. در حقیقت این اثر نه تنها چرایی اهمیت ادبیات را آشکار می سازد بلکه به عنوان راهنمایی عملی دریچه ای برای درک و لذت بهره گیری از آثار ادبی و هم چنین کشف شگفتی و پیچیدگی ادبیات و مفهوم مطالعه به روی خواننده می گشاید. این اثر در سه فصل تحت عناوین خواندن، اندیشیدن و نوشتن تنظیم شده و مفهوم ادبیات و خوانش خلاق را روشن می سازد.

به اشتراک گذاشتن درونیات سهم به سزایی در گم شدن ما در «دنیا» ی کتاب ها دارد. همه ما در خلال خواندن یک کتاب، در فضایی خیال گونه، وارد ذهن و بدن دیگری می شویم و به دیگری تبدیل می شویم. البته این فرایند هم دلی یا هم گرایی به رمان ها محدود نمی شود. انسان ها همواره بخش قابل توجهی از زمان شان را صرف پی بردن به اندیشه، احساس، تمایلات، تصورات و باور دیگران می کنند. درواقع، آن ها همیشه می خواهند بدانند دیگران چه فکری درباره شان می کنند. آنچه شما در پی دانستنش هستید -آنچه به دانستنش نیاز دارید- این است که بدانید دیگران به چه فکر می کنند، به ویژه درباره خود شما. البته این بدین معنا نیست که شما خودشیفته یا خودبین یا خودخواهید- دست کم نه بیش تر از دیگری و بدون شک نه بیش تر از بنت یا رویل. منظور ما در این جا این است که میل به پی بردن به فکر دیگران و به ویژه فکر دیگران درباره خود شما خودشیفتگی به شمار نمی آید ولی بخشی از چیستی اجتماعی هرکدام از ماست. با این همه، کام یابی در زندگی تقریبا همیشه نیاز به عنصری هم چون آگاهی از ذهن دیگران دارد. شما تا زمانی که نتوانید بازتاب حرف خودتان در ذهن آزمون گر را تجسم کنید، نمی توانید در آزمون مورد نظر پذیرفته شوید؛ تا زمانی که نتوانید با منطقی مناسب و دقیق توقع رئیس تان را پیش بینی کنید، نمی توانید در کارتان پیش رفت کنید و حتی بازی خطیر و پیچیده عشقی زندگی شخصی تان نیز نیازمند درک ذهن طرف مقابل تان است. از همین رو، کشف افکار دیگران ابزاری برای بقای ما انسان ها به شمار می آید.

رمان هنر ارزش مند کشف افکار دیگران است. درواقع، به باور ما، رمان ها ذهن دیگران را به شکلی غنی تر و دقیق تر از هر گفتمان دیگری هم چون روان کاوی، روان شناسی و روان درمان گری نشان می دهند. آن ها به ما این اجازه را می دهند تا افکار دیگران را بشناسیم و یا به عبارتی دقیق تر تجسم کنیم یا بپذیریم تا از این راه افکارشان را درک کنیم. از این رو، در نظر گرفتن چگونگی ارائه افکار دیگران در خواندن، مطالعه و نیز نقد و بحث پیرامون یک رمان و نحوه آفرینش و بازی با چنین تصویری اهمیت بالایی دارد.