كتاب آموزش در عصر ديجيتال اثري است از نيل سلوين، سلنا نمورين و ديگران به ترجمه ي دكتر اسماعيل سعدي پور/ ناديا رستمي و چاپ انتشارات دوران.

نويسندگان كتاب پيش رو با توجه به گذار تحصيل در مدرسه از سنت به مدرنيته و به منظور نشان دادن چرايي استفاده از فناوري هاي ديجيتال در مدارس به هر طريقي، ماهيت و اثرات فناوري بر آموزش و يادگيري، رهبري و مديريت فناوري در مدرسه و پيامدهاي آن و رابطه ي ميان فناوري با كار معلمان و دانش آموزان را در سه مدرسه تحقيقي خود مورد مطالعه و بررسي قرار مي دهند و طيف وسيعي از پيچيدگي ها و تناقض هاي مربوط به دبيرستان و فناوري ديجيتال را به تصوير مي كشند.

بسياري از معلمان كار مبتني بر فناوري را زيان آور توصيف كردند. براي مثال، برخي از معلمان احساس مي كردند كه كار كردن از طريق فناوري، همدلي بين همكاران را كاهش مي دهد، كمي سردي وجود دارد؛ زيرا، چهره به چهره نيستيم. برخي از معلمان گرايش به برقراري ارتباطي كه بي پرده و بدون حاشيه است، داشتند؛ در غير اين صورت، برقراري ارتباط بيش از حد دشوار مي شود. در حالي كه، برخي از معلمان اظهار كردند كه مدتي طول مي كشيد تا براي جلوگيري از توهين، عبارات خنثي و زيبا در پيام هايشان بكار ببرند، بسياري ديگر ايميل هاي ناخوشايند زيادي را بياد مي آوردند… عوضي، بدبو و كثيف.