و بعدها کودکی خواهم بود/ فراز و فرود زندگی اریک امانوئل اشمیت

کتاب «و بعدها کودکی خواهم بود» پیرامون زندگینامه‌ی اریک امانوئل اشمیت است که به همت نشر افراز به چاپ رسیده. اشمیت متولد ۱۹۶۰ است. او دانش‌آموخته‌ی مدرسه عالی نرمال سوپریور و دارنده‌ی مدرک دکترای فلسفه از دانشگاه سوربن است. اشمیت در ابتدا به عنوان نمایشنامه‌نویس و با نوشتن نمایشنامه‌ی «مهمان ناخوانده» به شهرت رسید؛ نمایشنامه‌ای که توانست خود را وارد فهرست نمایشنامه‌های کلاسیک جهانی کند. آثار اشمیت، هم از طرف مخاطب و هم از طرف منتقدان، با استقبال و تحسین روبه‌رو شده و جوایز زیادی را از آن خود کرده‌اند؛ از جمله چندین جایزه‌ی مولیر یا جایزه‌ی بزرگ آکادمی زبان و ادبیات فرانسه در حوزه‌ی تئاتر. آثار اشمیت در حوزه‌ی تئاتر که بعضی اوقات، خود آن‌ها را به روی صحنه می‌برد، تاکنون به بیش از ۴۰ زبان ترجمه شده و تمامی آن‌ها در سرتاسر دنیا روی صحنه برده شده‌اند. اشمیت نوشتن رمان را با نگارش رمان «فرقه خودخواهان» شروع کرد و در ادامه با آثاری چون «انجیل پیلاط»، «سهم دیگری»، «زمانی که یک اثر هنری بودم»، «اولیس از بغداد»، «زن در آینه» و «طوطیان میدان آرزو» ادامه داد. از داستان کوتاه‌هایش می‌توان به «اودت تولمند خیالباف اوستنده»، «قطعه‌ای در بزرگداشت یک فرشته» (برنده جایزه گنکور ۲۰۱۰ در حوزه داستان کوتاه) و «دو آقا از بروکسل» اشاره کرد. مجموعه داستان کوتاه «چرخه‌ی نامرئی» برایش موفقیت عظیمی در فرانسه و سرتاسر جهان به ارمغان آورد. داستان‌های این مجموعه شامل «میلارپا»، «موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن»، «اسکار و خانم صورتی»، «فرزند نوح»، «سوموکاری که نمی‌توانست چاق و تنومند شود» و «ده فرزند نداشته‌ی بانو مینگ» است. اولین فیلمش، «اودت تولمند» را خود در سال ۲۰۰۶ کارگردانی کرد و اقتباس سینمایی «اسکار و خانم صورتی» را نیز در سال ۲۰۱۰ خود به سرانجام ‌رساند. کتاب «زندگی من با موتزارت» و کتاب «به این فکر کن که بتهوون مرده درحالی‌که کلی احمق زنده‌اند» را به‌دلیل شناخت عمیق و علاقه شخصی‌اش به موسیقی نوشت. در سال ۲۰۱۵، سرگذشتش را در قالب کتاب «شب آتش» نوشت. او در ژانویه‌ی سال ۲۰۱۶ به عضویت آکادمی گنکور درآمد. کتاب حاضر که در فرم مصاحبه و گفت‌وگو فراهم آمده، سعی دارد تا در قالب فصول ۸گانه با سرفصل‌هایی چون پسربچه‌ای از لیون، نوه‌ی یک جواهرساز، خواننده‌ای سیری‌ناپذیر، کودک موسیقی‌دان، نمایشنامه‌نویسی زودرس، آفرینشگری شادمان، دوست خداوند و کتاب کودکی، زندگی این نویسنده را واکاوی کند.

قسمتی از کتاب «و بعدها کودکی خواهم بود»:

-اولین کتابی که خواندید و احساسی که از خواندن آن کتاب به شما دست داد را به خاطر دارید؟ #کشف خوانش برای من، ابتدا تراژیک و غم‌انگیز بود. من پنج سالم بود و خواهر بزرگ‌ترم، فلورانس، درحالی‌که من را بغل کرده یا روی زانوانش می‌نشاند، برایم آلبوم‌های نقاشی‌های مصور را می‌خواند. این لحظات بسیار خصوصی و صمیمی را بسیار دوست می‌داشتم؛ چرا که در مأمن دستان خواهرم، فکر و ذهنم غرق در صفحات کتاب می‌شد و به سرزمین‌های جدید و ناشناخته سفر می‌کردم. یک روز که برای اولین‌بار ماجراهای تن‌تن و درخت سدر آبی را برایم می‌خواند، در خواندن یک بخش از نقاشی‌های مصور اشتباه کرد و من هم اشتباهش را به او گوشزد کردم. خواهرم هم با شگفتی از من پرسید: «از کجا اینو می‌دونی تو؟» من هم از روی معصومیت جواب دادم: «اینجا نوشته.» خواهرم هم با کمی خشونت سقلمه‌ای به من زد و گفت: «تو که می‌تونی بخونی! دروغگوی کثیف!» خیلی به خواهرم برخورده بود و احساس می‌کرد که بهش خیانت شده است، چون اگر می‌توانستم نوشته‌ها را بخوانم، دیگر احتیاجی به او نداشتم! آلبوم را به طرفی پرت کرد و من را هم روی فرش هل داد و گفت: «از این به بعد خودت تنهایی می‌خونی! من دیگه وقتم رو با تو تلف نمی‌کنم. و در را محکم به هم زد و رفت.» بعد از این ماجرا، ساعت‌ها گیج و مبهوت بودم و به این فکر می‌کردم که درست رفتار کرده بودم یا نه. چرا که از یک طرف خواهرم به‌خاطر دورویی از من متنفر شده بود، ولی از طرف دیگر پدر و مادرم از هوش زودرس من بادی به غبغب انداخته بودند و به خود می‌بالیدند. اما خیلی دیر شده بود. فلورانس من را نمی‌بخشید. چرا که اعتمادش را از بین برده بودم. افسوس که یک نقال و راوی پر از احساس، شأن و منزلت یک شنونده‌ی دوست‌داشتنی و آغوش گرم و نرم خواهر را از دست داده بودم. خلاصه اینکه به خار این اشتباه بزرگ به تنهایی و عزلت‌نشینی محکوم شدم. بعد از این اتفاق، برای مدتی طولانی نسبت به کتاب و کتاب‌خوانی محتاط شده بودم. برای به مبارزه طلبیدن فلورانس که پشت سر هم در حال تمام کردن کتابچه‌های صوتی و سبز بود و همچنین برای انتقام، مصمم شدم خواندن کتاب «بله-بله و تاکسی زرد» اثر انید بلیتون، یکی از نویسندگان خانم آن دوران که برای بچه‌ها می‌نوشت و تا آن زمان به کتاب‌هایش روی خوش نشان نمی‌دادم، را شروع کنم. باید اعتراف کنم که نسبت به بدشانسی‌ها و سختی‌های شخصیت کوتوله این کتاب و ماشینش، بسیار بی‌تفاوت بودم. خلاصه شعار من در آن دوران این شد: من خواندن را دوست ندارم! اما در واقعیت، از خواندن آلبوم‌های نقاشی‌های مصور –به‌ویژه استریکس- خیلی لذت می‌بردم چرا که یکی از مزیت‌هایش این بود که جزء کتاب‌های دخترانه محسوب نمی‌شد. و بعدها کودکی خواهم بود را مهدی قاسمی ترجمه کرده و کتاب حاضر در ۱۳۰ صفحه رقعی با جلد نرم و قیمت ۵۰ هزار تومان چاپ و روانه‌ی کتابفروشی‌ها شده است.