هنر خفن بودن برای کم سن و سال‌ها/ قابلیت بازگشت به عقب

کتاب "هنر خفن بودن برای کم سن و سال‌ها" نوشته‌ی مشترک آندرو کوپ، دارل وودمن، اندی ویتاکر و ایمی بردلی به همت نشر آوند دانش به چاپ رسیده است. آندرو کوپ می‌گوید؛ روزگاری بود که دوست داشتم در سر دیگران فرو کنم که بالاخره من هم قد می‌کشم، بزرگ و قوی می‌شوم، کار پیدا می‌کنم، با عشق زندگی‌ام ازدواج می‌کنم، صاحب بچه‌های قد و نیم‌قد کاکل‌زری می‌شوم و بعد از آن خوش و خرم در یک خانه‌ی پنج‌خوابه زندگی می‌کنم. تازه به صورت نیمه‌وقت هم به عنوان یک فوتبالیست حرفه‌ای یا فضانورد کار می‌کنم. خواهی‌نخواهی این اتفاق می‌افتاد. تنها کاری که باید می‌کردم، این بود که منتظر بمانم. حداقل وقتی که هفت ساله بودم این طور فکر می‌کردم. من در انتظار کشیدن، فاجعه بودم! می‌خواستم بزرگ بشوم. دلم می‌خواست سن روی سن بگذارم. من آن آینده‌ی شگفت‌انگیز را می‌خواستم، همین حالا. مادرم به من می‌گفت دندان روی جگر بگذارم. می‌گفت این همه عجله برای چیست؟ آن هم وقتی قرار است روزهای مدرسه بهترین روزهای عمر من باشد. پدر و مادر من اشتباه می‌کردند، نه؟ سن و سال آن‌ها زیاد است. شاید زمان آن‌ها مدرسه‌ها جور دیگری بوده است. شاید آن‌ها در یک کلاس درندشت کنار هم می‌نشستند، جایی که بچه‌های بزرگ‌تر هوای بچه‌های کوچک‌تر را داشتند. این تغییرات قبل از تغییر جهانی آب و هوا بود؛ زمانی که آنها از خانه با نیکرباکرهای (مارک کفش و لباس معروف نیویورکی) خود زیر آفتاب تابان به مدرسه می‌رفتند، در حالی که کیف مدرسه‌ی خود را شاد و خوش‌حال در هوا تاب می‌دادند. تکنولوژی کاری به کار روزگار آن‌ها نداشت. شاید آن‌ها مشق‌های خود را با گچ روی تخته‌سیاه‌های کوچک می‌نوشتند و به داستان‌هایی گوش می‌دادند که از زمان‌های بسیار قدیم، سینه به سینه به ان‌ها رسیده بود. شاید آن‌ها با بافندگی و حکاکی روی چوب روزگار می‌گذراندند. موقع کار آوازهای ساحلی می‌خواندند و شاید این قبل از ساخته شدن دنیایی است که در آن، بریتانیا نیمی از جهان را اداره می‌کرد و همه صاحب شغل بودند. قبل از اینکه این‌ها را بفهمم، روزهای مدرسه ته کشید. من مشغول کار شدم، کاری که سخت بود. پولی که درمی‌آوردم، به زور کفاف زندگی‌ام را می‌داد. هرکسی که روزهای هفته را تقسیم کرده، چرا آن را به پنج روز کاری و فقط دو روز تعطیل قسمت کرده است. چه خبر شده بود؟ حشر و نشر با آدم‌ها پیچیده‌تر شده بود و من فضانورد یا فوتبالیست نبودم و خانه‌ی پنج خوابه، جای خود را به تک اتاقم داده بود. از کجا همه چیز جور دیگری شد؟ این کتاب قرار است شما را مطمئن کند که جلو اشتباهاتتان را می‌گیرید. می‌خواهم شما زندگی تمام و کمالی داشته باشید.

قسمتی از کتاب هنر خفن بودن برای کم سن و سال‌ها:

بیشتر مردم می‌گویند که فلانی هنوز خودش را پیدا نکرده است، غافل از اینکه "خود" پیداکردنی نیست، بلکه چیزی است که شما می‌سازید. همیشه بهترین خودتان را بسازید و بهترین خودتان باقی بمانید. اینکه بخواهید چیزی را به دیگران بدهید که آن را ندارید، واقعا نشدنی است. شما نمی‌توانید به دیگران مهربانی کنید، وقتی که آدم مهربانی نیستید. سخت است وقتی به خودتان احساس خوبی ندارید، با خودتان مهربان باشید. روی خودتان کار کنید تا بهتر و بهتر بشوید. عزت‌نفس می‌تواند نکته‌ی کلیدی ماجرا باشد. در حقیقت ما معتقدیم که این یک کار تمام‌وقت است و شما هیچ‌وقت یک گواهی‌نامه‌ی معتبر برای رسیدن به حد اعلای تکامل دستگیرتان نخواهد شد. هر چه زمان بیشتری در انتظار آینده باشید، به همان اندازه آینده‌ی کوتاه‌تری نصیبتان خواهد شد. کتاب واقعا جالبی با نام "راز" درباره‌ی قانون جذب وجود دارد. آن را در فهرست کادوهای تولد خود بگنجانید. فحوای کلامش این است: آنچه در اطراف شما رخ می‌دهد، درست وسط زندگی‌تان به وجود می‌آید. اگر مردم شما را نفهمیدند، شما برای درک آن‌ها قدم بردارید. اگر مردم خوب نیستند، در گام اول شما با آن‌ها خوب باشید. قول مردانه می‌دهم که اگر همیشه بهترین خودتان باشید، جهان جای باصفاتری خواهد بود. این مطلب عین حقیقت است و وقتی تاثیرش را ببینید، دهانتان از تعجب باز می‌ماند. حواستان باشد که منظور من این نیست که مردم همیشه گوگولی و مهربان هستند و با شما از سر مهربانی و با چهره‌ای گشاده رفتار می‌کنند. جهان همیشه سهم عادلانه‌ای از حماقت را در خود جای می‌دهد و این سهم همیشه باید گوشه‌ی ذهنتان باقی بماند: شما توانایی درمان احمق‌ها را ندارید. همین که خیالتان جمع باشد یکی از آنها نیستید، حل است. به حرف‌های من گوش بدهید، به مرور زمان خفن خواهید شد. سعی کنید به چشم جهان بیایید و وقتی شما در چشم جهان باشید، فرصت‌ها خودشان یکی یکی از راه می‌رسند. هنر خفن بودن برای کم سن و سال‌ها را طلایه زهره‌وندی ترجمه کرده و کتاب حاضر در ۱۱۸ صفحه رقعی با جلد نرم و قیمت ۵۵ هزار تومان چاپ و روانه‌ی کتابفروشی‌ها شده است.