مفت‌سواری در جادۀ مدرنیته/ رها همچون نسل بیت

کتاب زوزه به همراه مفت‌سواری در جادۀ مدرنیته، نوشتۀ آلن گینزبرگ، پیرامون نسل بیت به همت نشر مانیا هنر به چاپ رسیده است. آلن گینزبرگ در سوم ژوئن ۱۹۲۶ در نیوآرک ایالت نیوجرسی امریکا متولد شد. پدرش، لویی گینزبرگ شاعر و معلم بود و مادرش نائومی، از مهاجران روس با گرایشی کمونیستی که تأثیر زیادی نیز بر فرزندش داشت، چه با گرایشات سیاسی‌اش و چه با جنون و مرگش در تیمارستان. گینزبرگ در دوران دانشجویی‌اش در دانشگاه کلمبیا با لوشین کَر آشنا و به واسطۀ او با چهره‌های عاصی دیگری که بعدها در کنارشان نسل بیت را تشکیل داد، آشنا شد: ویلیام باروز و جک کروآک. شهرت، پس از انتشار شعر زوزه به‌سراغ گینزبرگ آمد؛ شعری بلند و شگفت که بین سال‌های ۱۹۵۵ و ۵۶ نوشته شده و روایتی درخشان از زندگی بهترین ذهن‌های نسلِ گینزبرگ است؛ زندگی آن‌ها که امریکا و جهان را طور دیگری می‌خواستند و تسلیم فرهنگ موجود نشدند. مقولاتی که گینزبرگ در دهۀ ۱۹۵۰ در آثارش مطرح می‌کند در دهۀ بعد، به‌وضوح در سخنان و نوشته‌های هیپی‌ها و دانشجویان معترض امریکایی و اروپایی دیده می‌شود. گینزبرگ از شهود شرقی، اسلام، آیین زرتشت، عرفان کابالا و ذن بودیسم بسیار تأثیر پذیرفت و تأثیر این آخری را آشکارا می‌توان در هایکوهایش پی گرفت. گینزبرگ، که از بزرگ‌ترین رهبران جنبش ضد فرهنگ و شورش‌های می ۱۹۶۸ در امریکا بود، در ششم آوریل ۱۹۹۷ درگذشت. بی‌گمان او بزرگ‌ترین میراث‌دار والت ویتمن و یکی از درخشان‌ترین شخصیت‌های شعر امریکا در قرن بیستم بود. واژۀ بیت را کرواک برای نخستین‌بار در اشاره به دوستان هم‌نسلش، همچون نیل کسیدی که شیوۀ زیستی یکسره نامتعارف را برگزیده بودند و در خیابان‌ها و جاده‌ها پی خوش‌گذرانی خودشان بودند، به کار برد؛ اما پس از انتشار رمان در جاده، این واژه دیگر به نام جاودانۀ نسلی بدل شد که با آثار رادیکال و نامتعارفشان تحولی بزرگ در ادبیات امریکا پدید آوردند. اثر حاضر شامل ترجمۀ شعر زوزه به همراه مقاله مفت‌سواری در جادۀ مدرنیته است که در یک کتاب به چاپ رسیده است.

قسمتی از کتاب زوزه:

والت ویتمن نخستین شاعری است که دستاوردهای تکنولوژیک مدرن را می‌ستاید و مهندسان را همچون قهرمانان عصر مدرن می‌ستاید، مهندس‌هایی که راه‌ها و جاده‌ها را می‌سازند، ماشین‌ها را، ترن‌ها را، کارخانه‌ها را هم. شعر درخشان سفر به هند ویتمن این‌گونه آغاز می‌شود: سرود خوان روزهایمم، سرودخوان دستاوردهای حال، سرودخوان کارهای سترگ و درخشان مهندسان، شگفتی‌های مدرن‌مان... ویتمن با ما از زیبایی زندگی شهری می‌گوید، از دموکراسی همبستۀ آن و از جاده‌هایی که مردمان دوردست را به یکدیگر پیوند می‌دهد، شرق و غرب جهان را. آنچه در تفکر ویتمن تکنولوژی و دموکراسی را به هم مرتبط می‌کند جشن و جاده است؛ برای ویتمن تکنولوژی بی‌جشن و بی‌جاده نمی‌تواند به دموکراسی منتج شود. ویتمن در آغاز جادۀ مدرنیته ایستاده است و همه را بدان فرا می‌خواند. نسل بیت پاسخی درخشان به فراخوان ویتمن می‌دهد و با زدن به دل جاده و برپایی جشن، در نیمۀ قرن بیستم، خواهان تحقق آزادی و دموکراسی می‌شود. زوزه در نیویورک اتفاق می‌افتد، در مدرنیته‌ای که ظاهراً تحقق یافته، اما علی‌رغم هلهله‌اش برای آزادی همچنان اسیر چنگ پلیس، تیمارستان، خانواده، آکادمی و فرهنگ است. این ابوالهول برآمده از سیمان و آلومینیم را گینزبرگ، نه دموکراسی که مُلُک می‌نامد: ماشین-ایزدی آدم‌خوار: استعاره‌ای برای سرمایه‌داری مدرن. زوزه به همراه مفت‌سواری در جادۀ مدرنیته را فرید قدمی ترجمه کرده و کتاب حاضر در ۸۴ صفحه رقعی با جلد نرم و قیمت ۱۳ هزار تومان چاپ و روانه کتابفروشی‌ها شده است.