جستجوی کتاب

عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.

ورود به فروشگاه

معرفی کتاب: پایان یک آغاز (گروه ژیگا ورتوف ۱۹۷۶-۱۹۶۷)

معرفی کتاب: پایان یک آغاز (گروه ژیگا ورتوف ۱۹۷۶-۱۹۶۷) مجموعه مقالاتی است پیرامون گروه ژیگا ورتوف به گزینش و ویرایش اردوان تراکمه و کیانوش اخباری. سکانس گروه ژیگا ورتوف یکی از مهم‌ترین خیزش‌های انقلابی سینماتوگرافی علیه آپارتوس سینماست که بسیاری از منتقدان و نظریه‌پردازان بنام سینما، در همان سال‌های نخستین تولدش، به آن بی‌توجهی کردند؛ زیرا اصحاب و هواداران جریان اصلی گمان می‌کردند این شکل از سینما دیگر خیلی افراطی و نامتعارف است، ماجراجویی است و نمی‌تواند تأثیری بر وضعیت داشته باشد. از همین روست که پس از گذشت حدود نیم قرن از ظهور گروه ژیگا ورتوف، هنوز کتابی که منسجم به فعالیت‌های این گروه، زمینه‌های نظری و اشکال پراتیک و سینماتوگرافیک آن پرداخته باشد در جهان غرب یافت نمی‌شود، مگر مقالاتی پراکنده در اینجا و آنجا. کتاب حاضر با گزینش و جمع‌آوری مهم‌ترین مقالاتی که درباره‌ی گروه ژیگا ورتوف نوشته شده است تلاش می‌کند دست به تدوین و تبیین سینمای مبارزی بزند که برای شناخت آن لازم است وزش باد خاور را بر سلولوئید فیلم، از پشت شیشه‌های عینک فرانسوی نگاه کرد.

قسمتی از کتاب «پایان یک آغاز»:

چگونه باید آن شکل از کنش و تفکر سیاسی را که گدار با شیوه‌ی کار سینمایی‌اش در فیلم چینی وارد عمل می‌کند درک کنیم؟ نظرهایی که دراین‌باره ابراز شد کم‌و‌بیش تابع جزر و مد جریان‌های چپ بود. پس از اولین اکران، فیلم را متهم کردند که نه بازنمایی جدی بلکه کاریکاتوری از پیکارهای مبارزان مائوئیست واقعی است، اما بعداً آن را به عنوان پیش‌بینی درخشان رخدادهای می ۱۹۶۸ ستودند: نگاهی روشن و شفاف هم به شیفتگی گذرای نوجوانان و جوانان بورژوا به مائوئیسم و هم به نتایج و تبعات آن شیفتگی: یعنی بازگشت به نظم و تروریسم. این سؤال که فیلم یا شخصیت‌های داستان آن تا چه حد به مارکسیسم وفادارند نه‌تنها سؤال جالب توجهی نیست، بلکه گمراه‌کننده هم است؛ زیرا با این قسم روابط مرید و مراد بازی راه به جایی نمی‌بریم: به جای آن باید به مختصات کار گدار نظر کنیم. گدار درباره‌ی مارکسیست‌ها یا معنای محتمل مارکسیسم فیلم نساخته است. او به مدد مارکسیسم فیلمی سینمایی ساخته است یا به قول خودش فیلمی در دست ساخت (یا در شرف وقوع) و ما باید این گفته را از راه‌های متعدد فهم کنیم. چینی ما را دعوت می‌کند تا سر صحنه حاضر شویم و کاری می‌کند که احساس کنیم مشغول تماشای فیلمبرداری فیلمیم. و نیز کاری می‌کند که احساس کنیم گرم تماشای مارکسیسم شده‌ایم، نوع خاصی از مارکسیسم که دارد به قالب سینما در می‌آید و نقش بازی می‌کند. وقتی این نقش بازی کردن را در چینی تماشا می‌کنیم، در ضمن به معنای میزانسن در سینما هم پی می‌بریم. آنچه باید از نزدیک بررسی کنیم در هم تنیدگی این دو است.
در حال بارگزاری دیدگاه ها...
هیچ دیدگاهی برای این کالا نوشته نشده است.