جستجوی کتاب

عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.

ورود به فروشگاه

معرفی کتاب: هایدگر و هیپو از دروازه‌های مروارید می‌گذرند

معرفی کتاب: هایدگر و هیپو از دروازه‌های مروارید می‌گذرند هایدگر و هیپو از دروازه‌های مروارید می‌گذرند، کتابی است از دانیل کلاین و توماس. این کتاب قرار است با استفاده از فلسفه و لطیفه، به بررسی زندگی، مرگ، حیات پس از مرگ و هر چیزی در این بین بپردازد. پرسش‌هایی مانند: معنای زندگی چیست؟ -به‌ویژه اگر یک روز به پایان برسد- آگاهی ما از مرگ چگونه باید بر شیوۀ زندگی‌مان اثر بگذارد؟ اگر تا ابد زندگی می‌کردیم، مرگ معنای دیگری می‌داشت؟ آیا پس از یک یا دو هزاره زندگی بر کرۀ خاکی، خستگی وجودی بر ما غلبه می‌کرد و آرزوی پایان یافتن همه‌چیز را می‌کردیم؟ آیا بهشت جایی در زمان و مکان است؟ اگر نیست، کجاست و کی قرار است به آنجا برویم؟ شانس ورود به آن چقدر است؟ این‌ها پرسش‌هایی است که حدود پنجاه سال پیش، نویسندگانِ این کتاب را بر آن داشت تا در نخستین دوره‌های فلسفی زندگی‌شان ثبت‌نام کنند. آن‌ها می‌گویند: خوب یا بد، همان پروفسورهایی ما را از مسیر منحرف کردند که به ما گفتند قبل از توجه به پرسش‌های اساسی، باید برخی جزئیات فنی کسالت‌آور برایمان روشن شود. پرسش‌هایی مانند: آیا برتراند راسل ضرورت ممکن را با امکان ضروری خلط می‌کند؟ اووه؟ در این ضمن، زمان داشت می‌گذشت و ما هنوز داشتیم می‌مردیم. سرانجام، راه خود را در دوره‌های متافیزیک و الاهیات، اخلاق و اگزیستانسیالیسم به سوی آن پرسش‌های بزرگ، باز یافتیم. اما بلافاصله مانع دیگری بروز کرد: صادقانه فکر کردن به مرگمان ما را تا حد مرگ می‌ترساند. ما نمی‌توانستیم بدونِ ترس و لرز، رودررو به آن نگاه کنیم؛ اما چشم‌هایمان را هم نمی‌توانستیم برگردانیم. مرگ: نمی‌توانید با آن زندگی کنید، نمی‌توانید بی‌آن زندگی کنید. شخص باید چه کار کند؟ چطور است لطیفه بگوییم؟ نمی‌تواند احمقانه باشد؟ اما ما، هم فلسفیدن می‌کنیم و هم از لطیفه استفاده می‌کنیم.

در کتاب هایدگر و هیپو می‌خوانیم:

کتاب‌های کودکان که بهشت را توصیف می‌کنند هنوز هم از هر چیز دیگری سریع‌تر تکثیر می‌شوند. اخیراً ماریا شریور که به نام خانم ترمیناتور نیز شناخته می‌شود کتاب بهشت چیست؟ را منتشر کرد که پرسش و پاسخی است میان یک مادر و دختر پس از مرگ مادربزرگ. وقتی دختر می‌پرسد چرا نمی‌تواند بهشت را ببیند، مادر با پیچیدگی فلسفی پاسخ می‌دهد: بهشت جایی نیست که بتوانی ببینی. جایی است که به آن باور داری. اگر براساس تصاویر کتاب مقدس داوری کنیم، ساکنان بهشت دائماً خشنود هستند و به دور از هر نوع تکبری به نقطه‌ای خیره شده‌اند. آن‌ها در گروه‌های کوچک جمع می‌شوند و به استراحت می‌پردازند درحالی‌که سایۀ درختان پهن‌برگ را ترجیح می‌دهند. این آخرت در فیلم‌ها بود که شادترین جزئیات را به بهشت داد. فیلم صامت سال ۱۹۲۶، فیلم کلاسیک سیاه و سفید آلمانی، فائوست را در نظر بگیرید. هر چند فیلم بر روی بهشت هر روزه متمرکز نمی‌شود، اما تصویر آن از فائوست، درحالی‌که کنار شیطان در پیوستار فضا-زمان در حرکت است، منظره‌ای از بهشت ارائه می‌کند: پرتوهای درخشان نور که در مه نفوذ می‌کنند و کاخ‌های کلاسیک یونانی که ظاهراً قبل از آنکه به‌طور کامل ساخته شوند رها شده‌اند. بیشتر تصاویر از هنرمندانی ترشروی مانند دورر و بروگل گرفته شده‌اند، بنابراین بهشت فائوست تیره و رازآمیز به نظر می‌رسد، نه چونان مکانی واقعاً سرزنده برای گذراندن ابدیت.
در حال بارگزاری دیدگاه ها...
هیچ دیدگاهی برای این کالا نوشته نشده است.