معرفی کتاب: صفر تا صد کوچینگ

«صفر تا صد کوچینگ» عنوانِ کتابی است نوشته‌ی علیرضا مس‌چی. کوچینگ از لحاظ سرعت رشد در دنیا دومین صنعت (بعد از آی‌تی) است و در سال گذشته، فقط در امریکا دو میلیارد و چهارصد میلیون دلار برای کوچینگ هزینه شده است. این رشد بی‌سابقه به‌وضوح در شبکه‌های اجتماعی هم به چشم می‌خورد. وقتی به افراد فعال در اینستاگرام، لینکدین و... نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید بسیاری از آن‌ها در همین یکی دو سال گذشته، عنوان کوچ یا مربی را به اسم خود اضافه کرده‌اند و نسبت به تولید محتوا در این زمینه اقدام نموده‌اند. شکی نیست که کوچینگ روشی بسیار قدرتمند و مؤثر برای ایجاد تغییر در مراجع است. روشی بسیار ویژه که در آن کوچ به مراجع کمک می‌کند بر بلوک‌های ذهنی خود غلبه کند و برنامه واضح و مشخصی برای رسیدن به چشم‌انداز واقعی خود طراحی نماید، برنامه‌ای که براساس ارزش‌ها و علایق درونی او شکل گرفته است. شاید بسیاری از شما از روش‌های دیگری مانند مشاوره، تدریس یا منتورینگ استفاده کرده باشید یا حداقل با آن‌ها آشنا باشید. کوچینگ یک سبک متفاوت است که در آن کوچ اعتقاد کامل به توانمندی مراجع برای کشف راه‌حل مشکلاتش دارد و در نتیجه، کوچ با استفاده از ابزارها و تکنیک‌های کوچینگ کمک می‌کند مراجع، خودش جواب سؤالاتش را پیدا کند. به همین دلیل، تأثیر کوچینگ معمولاً بسیار طولانی‌تر از بقیه‌ی روش‌هاست. اما کوچینگ صنعتی به اصطلاح بدون متولی است. به عبارت دیگر درست است که سازمان‌های بزرگی مانند فدراسیون بین‌المللی کوچینگ وجود دارند که روی بخشی از کوچ‌های حرفه‌ای نظارت می‌کنند، اما درنهایت کوچینگ مانند رشته‌هایی همچون پزشکی یا وکالت نیست که فرد باید مدرک دانشگاهی معتبر دریافت کند و براساس آن اقدام به فعالیت حرفه‌ای نماید. به عبارت دیگر، هر کسی حتی بدون یک ساعت دوره دیدن می‌تواند خود را کوچ یا مربی بنامد و مشغول فعالیت شود. اینجاست که در بازار پررقابت و گاهی آشفته، فردی موفق می‌شود که بتواند دانش و مهارت تخصصی لازم را به دست آورد و با صدها ساعت تجربه عملی مربی‌گری، برای مراجعان خود ارزش‌آفرینی کند. در کتاب حاضر، علیرضا مس‌چی مهم‌ترین حیطه‌های کوچینگ را مورد بررسی قرار داده است که برای افراد علاقه‌مند به این حرفه بسیار راهگشاست.  

قسمتی از کتاب صفر تا صد کوچینگ:

یکی از عناصر کلیدی برقراری ارتباط مؤثر، درک کردن زبان بدن است. زبان بدن شامل هر حرکتی می‌شود که با بدنتان انجام می‌دهید تا پیامی را به دیگران انتقال دهید؛ حالت چهره، وضعیت قرار گرفتن بدن در حین نشستن و ایستادن یا حرکت دست‌ها. بدن شما حرف می‌زند، پس حواستان به تک‌تک حرکات بدن، دست و چهره‌تان باشد تا مبادا زبانتان مطلبی را بیان کند که زبان بدنتان آن را نقض می‌کند. بدون تردید در هنگام صحبت کردن با مراجع یا گوش دادن به او نمی‌توانید چهره خودتان را ببینید اما می‌توانید درک کنید که حالت چهره‌تان تغییر کرده است؛ لبخند می‌زنید، اخم کرده‌اید، چهره‌تان حالتی جدی به خود گرفته، متعجب شده‌اید و ابرو بالا انداخته‌اید یا حالت چهره‌تان بی‌تفاوت است. حالات چهره شما باید متناسب با پیامی باشد که می‌خواهید به مراجع منتقل کنید. به کلمات، حالات چهره، حرکات دست و بدنتان دقت کنید. حسی که دیگران به هنگام بودن در کنار شما تجربه می‌کنند، معیار خوبی برای تشخیص دادن مهارت و توانایی شما در برقراری ارتباط مؤثر است. گاهی پیش می‌آید که مراجع را خیلی خوب می‌شناسید و از مدت‌ها قبل با او همکاری داشته‌اید، اما در طول یک جلسه کوچینگی نمی‌توانید به شکلی مؤثر با او ارتباط برقرار کنید. شاید این موقعیت به نظرتان دشوار یا پیچیده باشد اما کافی است زبان بدن او را درک و تقلید کنید. در چنین شرایطی، او ناخودآگاه حس می‌کند که شما از لحاظ حسی به او نزدیک هستید و درکش می‌کنید، در نتیجه احساس آرامش و راحتی می‌کند و شما می‌توانید با او یک ارتباط مؤثر برقرار کنید. کاملاً طبیعی است؛ انسان‌ها ترجیح می‌دهند با کسی تعامل داشته باشند که مثل خودشان باشد. پس باید به حرکات، وضعیت بدن، لحن صدا و کلام مراجع دقت کنید و بکوشید همچون او سخن بگویید و حرکات و وضعیت بدن او را تقلید کنید. مقابله به مثل کنید؛ به عنوان مثال به هنگام دست دادن با مراجع دقت کنید و ببینید او به چه میزان دست شما را فشار می‌دهد و شما هم به همان اندازه دست او را فشار دهید.