عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
معرفی کتاب: جوکر، یک دیوانهی مدرن
«جوکر، یک دیوانهی مدرن» با زیرعنوانِ تحلیل جامعهشناختی پیدایش شخصیت جوکر، کتابی است نوشتهی جی ایوالد که نشر جغد آن را به چاپ رسانده است. زمانی که در ۲۵ آوریل ۱۹۴۰، جوکر برای نخستینبار در داستانهای کمیک بتمن دیده شد، این شخصیت شرور بر آن بود که در رویارویی با قهرمان داستان تا حدودی شکستناپذیر باشد. جوکر از اولین حضورش در بتمن، در داستانهای کمیک، نمایشهای تلویزیونی و فیلمهای بسیاری دیده شده است. جوکر، برخلاف هر شخصیت دیگری، به چهرهی فرهنگی نمادین و شناختهشدهای در جهان بدل شده است. جوکر از منظر روانشناسی و همچون نمونهای از شر، شرارت و انحطاط اخلاقی بررسی شده است. پیچیدگی شخصیتِ جوکرِ داستانهای کمیک، حتی در مقایسه با شبیهترین شخصیت به او، بیمانند است.
این کتاب، جوکر را از دیدگاههای گوناگونی بررسی میکند. وجود جوکر دوگانهی ضدیتی را پدید آورده که با آن، شخصیت آنتاگنیست همتای قهرمان خود را باز میتاباند. این بازتاب میان خیر و شر، قهرمان و آدم شرور سرگذشتی طولانی در اسطورهی نبرد دارد؛ یعنی، جنگِ دیو علیه قهرمانی خدامانند در یک چرخهی تکراری میان زندگی و مرگ.
در جایگاه یک شخصیت شرور در داستانهای کمیک، جوکر پا را فرای تعریفمان از شرارت میگذارد و اینچنین او را تنها میتوان در جایگاه ابرشرور دید. در این مورد، پیشوند «اَبر» نهتنها ایدههای تراانسانی را یادآور میشود که پا را فرای توانایی بالقوهی انسان میگذارند، بلکه الگوی سایبُرگ دانا هاراوی را به یاد میاندازد که در آن، برای ناپدیدی مرز میان بدن آدمی و دیگری ژنتیکی، پیوندی بین دو گونه زده میشود. درحالیکه این شخصیت شرور پا را فرای شرایط انسانی گذاشته، جنون و کژشکلیهای جسمانی جوکر او را در جایگاه بیگانهای پساانسانی و فرد آلوده و سمی در وضعِ موجودِ جامعه نشان میدهند.
از دیدگاه روانشناختی، جنونِ جوکر بارزترین جنبهی شخصیت اوست. در ادراک فرهنگ مردمی، این جنون است که جوکر را نهتنها در جایگاه شر، بلکه در جایگاه آدمی شرور به روشنی نشان میدهد. از سدهی پانزدهم، بدنامی جنایتکارها دامنگیر صفت جنون شده و این صفت به آنها نسبت داده شده است. نتیجهی این نسبتدهی تغییر معنای دیوانهای است که دیگر تهدیدی برای جامعه است، کسی که از قضا بیگانهای شده که باید از او ترسید و او را تحقیر کرد. این دیدگاهها دربارهی جنون با درک خاممان ساخته میشوند، درکی که با تصویرسازیهای رسانههای جمعی از دیوانه در خاطرمان ثبت شده است. این موضوع بسیاری را به این تلاش سوق داده که با تشخیص سادهی ناخوشی روانی پنهان در جوکر او را تعریف کنند، اما شخصیت پیچیدهی جوکر نهتنها به این تعریف تن نمیدهد، بلکه با چنین تعریف سادهای از شخصیتش مقابله میکند.
قسمتی از کتاب جوکر یک دیوانهی مدرن:
یک ویژگی اصلی ژانر ابرقهرمانان این است که شخصیتها قدرتهای ماورایی دارند. این تواناییهای شگفتانگیز برآمده از منابع متنوعیاند، از تجربهگراییهای بیولژیکی گرفته تا شکلهای طبیعی فیزیولژیکی موجود در فضا. شاید پرکاربردترین روش در پیدایش ابرقهرمان حادثهی تشعشعی/شیمیایی باشد. منشأ بسیاری از قهرمانان تصادفی است که آنجا در معرض مادههای شیمیایی قرار میگیرند و قدرت پیدا میکنند. مانند این قهرمانان، جوکر در معرض مواد شیمیایی قرار میگیرد و قدرتهای نهان در او آشکار میشوند. در نمونههای بسیاری که شخصیت از یک آدم میانمایه به ابرقهرمان بدل میشود، نتیجه پیوند بدن آدمی با تکنولوژی، حیوان یا گیاه است. این شخصیتها الگوی سایبرگ دانا هاراوی را شرح میدهند، مرز میان ویژگیهای ازپیششکلگرفتهی انسان و نیز آنچه را محو میکنند که از نظر ژنتیکی در نظام تازه جدا از آنهاست، و به این شکل، پا را فرای نه تنها مرز بین انسان و حیوان بلکه بین جاندار یا ارگانیک و ماشین یا تکنیک میگذارند. جوکر از این قاعده مستثنی نیست چون او پیوندی است از مواد شیمیایی و گوشت و استخوانِ بدن آدمی.
شاید چون جوکر در مواد شیمیایی افتاده، نتوان او را در مفهوم سنتی سایبرگی فهمید که فرا و درون مرز بین انسان و حیوان یا حتی ماشین قرار میگیرد. با این همه، باز هم میتوان او را یک سایبرگ دید. هاراوی میگوید که سایبرگ ارگانیسم سیبرنتیکی است، پیوند دو رگهی ماشین و ارگانیسم زنده است، موجودی زادهی واقعیت اجتماعی و نیز جانوری خیالی. هاراوی در ادامه میگوید که داستانهای علمیتخیلی معاصر پر از سایبرگاند -جانورانی هم حیوانی و هم ماشینی، کسانی که در جهان طبیعی و ساختگی زندگی میکنند. در ادبیات، سایبرگ بیشتر وقتها در قامت پساانسان و کنایهآمیزانه دیده میشود و با بر هم زدن مرزها راه را برای پیشرفتهای تراانسانی هموار میکند. هاراوی میگوید که سایبرگ کشمکشی است میان زندگی و مرگ و نه داستان پیدایش دارد و نه جنسیت.
خرید کتاب جوکر یک دیوانهی مدرن