روان‌شناسی بیماری‌های همه‌گیر؛ کرونا، یک پریشانی روانی جهانی

کتاب روان‌شناسی بیماری‌های همه‌گیر (کرونا)، نوشته‌ی دکتر استیون تیلور، به همت نشر کتابستان معرفت به چاپ رسیده است. بیماری‌های همه‌گیر (پاندمی) چالش‌هایی را در سلامت عمومی ایجاد می‌کنند و موجب پریشانی روانی در بخش‌های زیادی از مردم می‌شوند. دکتر استیون تیلور طیف وسیعی از تحقیقات را گرد هم آورده تا بتواند تحلیلی واضح، جذاب و دانشمندانه از عوامل تاریخی، اجتماعی و روان‌شناختی درگیر در پاندمی‌ها ارائه دهد. تیلور در این کتاب، به نقش عوامل روان‌شناختی در پاندمی‌ها و جلوگیری از شیوع عفونت می‌پردازد. او با تکیه بر کار اصلی خود در زمینه اضطراب و ترس، تحقیقاتی از سلامت عمومی، روان‌شناسی اجتماعی، اپیدمیولوژی و چند رشته دیگر ارائه کرده و راهکارهایی برای تغییر عوامل روانی اجتماعی بیان می‌کند. تیلور استاد دانشگاه و روان‌شناس بالینی بخش روان‌پزشکی در دانشگاه بریتیش کلمبیای کاناداست. تحقیقات و کارهای کلینیکی وی عمدتاً روی اختلالات اضطرابی و شرایط بالینی مرتبط از جمله ترس و فوبیا، اضطراب سلامتی، اختلال استرس پس از سانحه و وسواس فکری بوده است. وی بیش از ۳۰۰ مقاله و کتاب تألیف کرده که به زبان‌های متعددی ترجمه شده‌اند. به‌طورکلی عوامل زیاد، متنوع و پیچیده‌ای منجر به بیماری‌های پاندمی می‌شوند. عناصر اصلی یک پاندمی عبارت‌اند از: یک عامل عفونی (مثل ویروس یا باکتری)، یک میزبان (مثل یک فرد) و محیط. مقاومت میزبان نسبت به عفونت به چندین عامل بستگی دارد: مانند سیستم ایمنی بدن و عوامل روان‌شناسی که چگونگیِ مقابله‌ی میزبان یا واکنش او به تهدید عفونت یا عفونت واقعی را نشان می‌دهد. عوامل محیطی بی‌شماری با شکل‌های متنوعی وجود دارند، مثل عواملی که راهبردهای مقابله‌ی میزبان را ارتقا می‌دهند یا مانع آن می‌شوند.

قسمتی از کتاب روان‌شناسی بیماری‌های همه‌گیر (کرونا):

دو دختر در پاریس در اونتاریو کار می‌کردند و با هم در اتاق مشترکی زندگی می‌کردند. یک روز غروب، وقتی همه‌گیری در بالاترین نقطه قرار داشت، آن‌ها با هم در یک سخنرانی شرکت کردند و سپس به اتاقشان برگشتند. صبح کلاری هانتر به دوستش گفت: «ورا، من می‌روم طبقه پایین صبحانه بخورم.» دوستش پاسخی نداد و کلاری به راهش ادامه داد. بعد از خوردن صبحانه او به طبقه بالا رفت تا کیفش را بردارد و دوستش را دوباره صدا زد. اما جوابی نشنید. -من ملافه را کنار زدم. او مرده بود و بدنش سرد بود. دکتر گفت او حدوداً ساعت ۲ صبح مرده بود. آنفولانزا خیلی سریع به او سرایت کرده بود. طی دوران پاندمی، افراد باید قادر باشند میزان مشخصی از بلاتکلیفی را تحمل کنند یا بپذیرند. افرادی که نمی‌توانند یا نمی‌خواهند بلاتکلیفی را بپذیرند احتمالاً میزان بالایی از استرس را تجربه می‌کنند. افراد با میزان بالایی از عدم تحمل بلاتکلیفی درباره‌ی تهدید بیماری عفونی بسیار مضطرب می‌شوند، به‌خصوص اگر بفهمند کنترل محدودی نسبت به تهدید دارند؛ برای مثال طی پاندمی آنفلونزای خوکی سال ۲۰۰۹، افرادی که میزان بالایی از عدم تحمل بلاتکلیفی داشتند، در مقایسه با افرادی که میزان پایین‌تری داشتند، در مواجه با ویروس مضطرب‌تر می‌شدند. چنین افرادی تمایل دارند بر چنین عباراتی تأکید کنند: حتی اگر شانس مردن من به دلیل آنفولانزا یک در یک میلیون باشد، به‌هر‌حال این شانس وجود دارد و مهم نیست چقدر کم باشد، من نگرانم که این اتفاق برای من بیفتد. طی پاندمی مشابه، گشتن به دنبال واکسیناسیون در افراد با سطوح بالای عدم تحمل بلاتکلیفی بیشتر بود. بااین‌حال، طی پاندمی بعدی، احتمال اینکه افرادی که نسبت به بلاتکلیفی تحمل کمتری دارند به دنبال واکسیناسیون باشند به دسترسی به اطلاعات مربوط به ایمنی و واکسن ارتباط خواهد داشت. سپس این احتمال وجود دارد که افراد احساس نگران داشته باشند و در واکسن زدن تعلل کنند. سطوح بسیار بالای عدم تحمل بلاتکلیفی می‌تواند به‌طور مؤثری با رفتار درمان‌شناختی درمان شود. روان‌شناسی بیماری‌های همه‌گیر (کرونا) را نرگس شفاف ترجمه کرده و کتاب حاضر در ۱۶۳ صفحه رقعی با جلد نرم و قیمت ۲۶ هزار تومان چاپ و روانه کتابفروشی‌ها شده است.