کتاب قرمز/ گری نویل؛ از منچستر تا منچستر

کتاب قرمز شامل زندگی پر فراز و فرود گری نویل فوتبالیست خاطره انگیز باشگاه منچستر یونایتد به همت نشر گلگشت به چاپ رسیده است. "گری نویل یک قرمز است!" این سرودی بود که در بهترین دورانِ دو دهه در اولدترافورد سر داده شد و اگر بتوانیم بگوییم که بازیکنی منچستریونایتد را در خود خلاصه کرده است، او کسی نیست جز گری نویل. یک طرفدار یونایتد از همان دوران کودکی که با اراده راسخ و تلاش بسیار پرورش یافت و افتخار بازوبند کاپیتانی این تیم را کسب کرد. جنگجویی که به اصل و نسب خود افتخار می‌کند و با روحیه شکست‌ناپذیرش کمک حال یونایتد شد تا به تیم برتر سرزمینش تبدیل شود. بهترین مدافع راست نسل خود چه در باشگاه و چه در تیم ملی. از زمان بزرگ شدن در باشگاه کنار بکام، گیگز، اسکولز و همراه برادرش فیل، همیشه در مورد چگونه فوتبال بازی کردن، وفاداری، مدیر برنامه‌های فوتبال و اتحادیه فوتبال، دیدگاه خودش را داشت. رُک و راست، او حکایت‌های بسیاری در مورد شخصیت‌هایی دارد که منچستریونایتد را شکل دادند و زمینه ساز تداوم موفقیت‌هایش شدند: کین، کانتونا، رونی، رونالدو و البته سِر الکس فرگسن. قرمز، بیان منحصر به فردی از یک زندگی حرفه‌ای در اوج دنیای فوتبال است. به مدت بیست سال، گری نویل احساسات و هیجاناتش را بروز داد. این داستان اوست.

در بخشی از کتاب قرمز می‌خوانیم:

هنوز چهره یکی از طرفداران یونایتد در میان صف‌های چند هزار نفری را به یاد دارم. به حدی بلند فریاد می‌زد که رگ‌های گردنش باد کرده بودند. این لذتی بود که از اعماق وجودش حس می‌کرد. بهترین لحظه زندگی‌اش فرا رسیده و تمامی رویاهایش محقق شده بودند.تمامی رویاهای ما در طول آن فصل محقق شدند. کنار او افرادی از سالفورد، ترافورد، میدلتون و ویتنشیو حضور داشتند که اشک بر گونه‌هایشان جاری بود. حدس می‌زنم برای قدیمی‌ترها و آن‌هایی که ۱۹۶۸ را به خاطر داشتند، این رویداد به منزله بازگشت جام مقدس بود. ما با همدیگر قهرمان جام اروپا خواهیم شد. این یک قول بود اما از جانب شخص عادی‌ای مطرح نمی‌شد. مردی که این حرف را کنار میز کلاب می‌زد، اریک کانتونا بود. در روزی که تیم مرخصی داشت، حس و حال خاصی داشتیم. دسامبر ۱۹۹۶ بود و بازیکن فرانسوی ما، روی صندلی کنار من و بِکس نشسته بود. بازیکنان جوان همیشه از او بیم داشتند و اریک در رختکنِ تیم، مرد بزرگی به شمار می‌رفت. ولی آن دفعه گفتگویی راحت و عادی داشتیم. در جریان نوشیدن، اریک گفت که قرار است پادشاه اروپا شویم. باتوجه به پیشینه باشگاه، این ادعای بزرگی بود. حالا که قهرمان لیگ شده بودیم، فتح قاره به وضوح چالشی برای ما بود اما این ماموریت در مرتفع‌ترین قله ممکن قرار داشت. بیش از یک دهه از قهرمانی تیمی انگلیسی در اروپا می‌گذشت. به عنوان یک کشور، تبعید هیسل را پشت سر گذاشته بودیم. ستارگان فوتبال هنوز هم راهی تیم‌های ایتالیایی و اسپانیایی می‌شدند. برای به یاد آوردن آخرین قهرمانی ما در اروپا، باید سال‌ها عقب می‌رفتید و جرج بِست در سال ۱۹۶۸ را به یاد می‌آوردید. قرمز را میلاد وفادار ترجمه کرده و کتاب حاضر در ۲۵۴ صفحه رقعی با جلد نرم و قیمت ۴۰ هزار تومان چاپ و راهی کتابفروشی‌ها شده است.